Latarnia umarłych
Z Wikipedii
Latarnia umarłych
W dawnych wiekach tylko bogaci mieszczanie mogli sobie pozwolić na służbę, która z pochodniami i latarniami towarzyszyła im w czasie spacerów. Latarnie umarłych stawiano na cmentarzach, przy szpitalach, przytułkach i leprozoriach wszędzie tam gdzie obecna była śmierć. Ostrzegały przechodniów przed niebezpieczeństwem zakażenia, a na cmentarzach rozświetlały mroki gdzie mogły kryć się pokutujące dusze i upiory, a także ówcześni przestępcy.Nieco później stawiano je także na skrzyżowaniach ważnych traktów drogowych.
W Krakowie latarnie umarłych stoją do dziś choć przebudowane, poprzestawiane pełnią inne funkcje niż pierwotnie, najczęściej są one kapliczkami.Zamurowano ich szczytowe otwory, miejsca gdzie niegdyś ustawiano źródła światła-lampki, kaganki oliwne, pochodnie, wzbogacono o figurki świetych.
Krakowskie latarnie umarłych:
- najbardziej okazała i najlepiej zachowana znajduje się dziś przy kościele św. Mikołaja. Trafiła tutaj w 1871, od XIV wieku ostrzegała przed przekroczeniem progów szpitala św. Walentego dla trędowatych, który do 1818 znajdował się na Kleparzu przy dzisiejszym placu Słowiańskim.
- W zieleni Parku Krakowskiego ukryta jest kolejna z zachowanych latarń, mogła ona niegdyś wskazywać drogę do letniej rezydencji królewskiej w Łobzowie.
- u wylotu ulicy Sebastiana na tyłach hotelu Royal stoi kolejna latarnia która na obecne miejsce trafiła na pocz. XIX wieku.Pochodzi z poł.XVII wieku stała przy nieistniejącym już dziś kościele św. Sebastiana, przy którym znajdował się niegdyś kolejny ze szpitali dla trędowatych i chorych wenerycznie.Dzisiaj potocznie nazywana jest kapliczką św. Gertrudy.
- Przy ulicy Kopernika przy murze klasztoru Karmelitanek stoi kolejna z latarń, która niegdyś wskazywała i oświetlała drogę do klasztoru.
[edytuj] Źródło
Andrzej Ruchałowski "Latarnie umarłych" artykuł opublikowany w miesięczniku "Kraków" nr 13 w listopadzie 2005.
