Leki przeciwparkinsonowskie
Z Wikipedii
Leki przeciwparkinsonowskie obejmują dwie grupy preparatów o zróżnicowanym mechanizmie działania.
Leki o działaniu antycholinergicznym do którego należą m.in.: benzatropina, etybenzatropina, dawniej stosowano też atropinę. Leki przeciw parkinsonowskie o działaniu antycholinergicznym przydatne są w leczeniu poneuroleptycznych zespołów Parkinsona. Grupa ta bywa też nadużywana do oszałamiania się.
Leki o działaniu dopaminergicznym podwyższają zawartość dopaminy w neuronach układu pozapiramidowego. Są one mało skuteczne lub nieskuteczne w zespołach Parkinsona, związanych ze stosowaniem neuroleptyków.