Ludwik Grohman
Z Wikipedii
Ludwik Grohman (ur. 28 sierpnia 1826 w Warszawie, zm. 1 lutego 1889 w Łodzi)
W Zgierzu od 1827 r. swoją manufakturę posiadał jego ojciec Traugott Grohmann. Po narodzinach Ludwika, założyciel rodu Grohmanów przeniósł się wraz z rodziną w 1844 r. na stałe do Łodzi, wcześniej w 1842 r. przejął w wieczystą dzierżawę posiadło Lamus na Księżym Młynie. Tu wybudowano fabrykę bawełny.
Ludwik w miarę dorastania angażował się w działalność swojego ojca a po jego śmierci w 1874r. objął kierownictwo i przekształcił zakłady w firmę "Ludwik Grohman".
Ożenił się z Pauliną Adeliną, córką kupca Karola Trenklera, co wzmocniło jego pozycję finansową.
Do 1869 roku był radnym miejskim od 1861r.
W latach 1880-82 zbudował okazałą willę przy ul. Tylnej.
Dzięki częściowej polonizacji Ludwik zaczął nazwisko pisać Grohman (jedno n na końcu).
Grohman zasłynął jako założyciel pierwszej fabrycznej Straży Ogniowej w swojej fabryce, i współzałożyciel Łódzkiej Ochotniczej Straży Ogniowej, w latach 1876-1888 pełnił funkcję prezesa i komendanta całej Łódzkiej Ochotniczej Straży Ogniowej.
Należał do przeciwników powstania styczniowego 1863 roku. Był jednym z autorów adresu dziękczynnego dla carskiego naczelnika wojennego okręgu łódzkiego, za zdławienie działań powstańczych.
Był współzałożycielem Banku Handlowego w Łodzi (1872) r., długoletnim prezesem zarządu, współzałożycielem Towarzystwa Kredytowego m. Łodzi (1872 r.) od 1881 r. prezesem dyrekcji i był też współzałożycielem Łódzkiego Chrześcijańskiego Towarzystwa Dobroczynności.
Zmarł w 1889 r. pozostawiając córkę i pięciu synów. W chwili śmierci, jego dzieci były przygotowane do przejęcia władzy i pokierowania rozwojem zakładów. Henryk Grohman przejął prowadzenie firmy po śmierci ojca.
Grób rodziny Ludwika Grohmana znajduje się na Cmentarzu Starym w Łodzi tuż obok Kaplicy Scheiblera
