Ludwik Karol Teichmann
Z Wikipedii
Ludwik Karol Teichmann (także: Teichmann-Stawiarski; ur. 1823 w Lublinie, zm. w 1895) - polski lekarz anatom, kalwinista.
Szkoły średnie skończył w Radomiu, studiował najpierw teologię ewangelicką w Dorpacie, a potem medycynę Heidelbergu i Getyndze, gdzie się doktoryzował i został docentem anatomii. Stamtąd powołany został na katedrę anatomii do Krakowa.
Jego badania naczyń limfatycznych cieszyły się uznaniem środowiska lekarskiego, a za preparaty anatomiczne otrzymał nagrody na wystawach powszechnych w Paryżu i Wiedniu.
Ogłosił obszerne dzieło z 18 tablicami "Das Saugadersystem" (Lipsk, 1861), a także liczne rozprawy, jak "Über das Hämatin" (w Henles Zeitschrift für Ration. Medizin, 1856), "Badania anatomiczne w przedmiocie objętości komórek sercowych" (w Roczniku Towarzystwa Naukowego Krakowskiego, t. VIII, 1864), "O wartości niektórych nowszych badań chłonic, tudzież naczyniach limfatycznych krtani" (tamże, t. XIX, 1871). Do dzieła autorstwa Luschki "Der Kehlkopf des Menschen" (Tybinga, 1871) opracował rozdział o naczyniach limfatycznych krtani.
