Magnetyczny moment dipolowy
Z Wikipedii
Magnetyczny moment dipolowy jest efektem pochodzenia kwantowego i polega na posiadaniu przez cząsteczkę chemiczną lub cząstkę elementarną niezerowego momentu magnetycznego zwanego spinem.
W przypadku układów złożonych ich spin, czyli moment magnetyczny, pochodzi od wektorowej sumy momentów magnetycznych ich części oraz dodatkowo składnika związanego z ruchem ładunków elektrycznych wewnątrz złożonego układu.
- w fizyce atomowej moment magnetyczny atomu ma składowe pochodzące od części jądrowej (magnetyczny moment jądrowy, podstawa działania obrazowania MRJ), składowe pochodzące od części elektronowej niezupełnie wynikające z ruchu orbitalnego elektronów.
- w fizyce jądrowej moment magnetyczny jądra ma składową spinową pochodzącą od sumy wkładów momentów nukleonowych oraz składową wynikającą z orbitalnego ruchu protonów w powłokach jądrowych.
W przypadku cząstek elementarnych ich moment magnetyczny jest wewnętrzna własnością, nie wynikającą z jakiegokolwiek ruchu.
Zobacz też: Elektryczny moment dipolowy, elektrodynamika klasyczna, kwadrupol, szereg multipolowy.
