Makijaż
Z Wikipedii
Makijaż (fr. maquiller: fałszować, szminkować) znany również jako ang. make-up (podkład) – kosmetyki upiększające nałożone na skórę (szczególnie twarzy) ; termin oznaczać może również samo nakładanie kosmetyków.
Słowem makijaż oznacza się zarówno preparaty, efekt jak i czynności polegające na kosmetycznym upiększaniu twarzy poprzez malowanie, szminkowanie czy pudrowanie.
Makijaż pomaga wyeksponować urodę, podkreślić jej subtelność, zamaskować niedoskonałości cery. W pewnym stopniu i warunkach także wyraża osobowość. Dzięki jego rozmaitym technikom można upozorować twarz na idealną i zdrową. Pożądanym efektem makijażu jest jak najdoskonalsze zbliżenie wyglądu do aktualnie obowiązującego kanonu piękna i urody.
Makijaż na przełomie wieków stale się zmieniał, dostosowując się do obowiązujących kanonów piękna. Malowali się zarówno mężczyźni jak i kobiety, a sztuka ta uznana została za jedną z najstarszych na świecie. Sztuka malowania ciała znana była już człowiekowi pierwotnemu, stosowana jest do dziś przez plemiona i ludy całego świata jako część obrządków rytualnych. Wywodzi się z niej również tatuaż.
W starożytnym Egipcie kobiety malowały powieki barwnikiem ze sproszkowanych minerałów, używały ponadto szminki, pudru, różu do policzków, czernidła do rzęs, farb do włosów i lakierów do paznokci (zachowane dzieła sztuki z tamtego okresu ukazują szeroki asortyment przyborów kosmetycznych stosowanych podczas toalety). Starożytna Grecja wprowadzając sztukę teatralną korzystała z możliwości poprawienia rysów twarzy aktorów grających w amfiteatrach. Wojownicy malowali twarze w tzw. barwy wojenne.
Szczególny okres nasilenia makijażu w rejonie Europy przypada na okres baroku i klasycyzmu, kiedy to Wersal wyznaczał kanony mody europejskiej, a we Francji lekarze zakazywali mycia się, sądząc, że sprzyja ono szerzeniu się chorób. Mężczyźni i kobiety nierzadko ograniczali wtedy poranną toaletę do nakładania grubych warstw pudru, stylizując się na aktorów starożytnej Grecji.
Obecnie z makijażem kojarzy się głównie kobiety i modelki, jak również członków subkultur - przede wszystkim punkowej i gotyckiej. Powrót tego typu makijażu zainspirował m.in. rockowy zespół KISS, którego członkowie występowali w latach 70. i 80. z całkowicie zamalowanymi twarzami. Ostatnio modne również stało się zjawisko malowania ciała na specjalne okazje - tzw. bodypainting.
[edytuj] Psychologia
Makijaż może nieść znaczenie psychologiczne. Kobiety (i mężczyźni) które przesadnie podkreślają swoją urodę mogą mieć uraz związany z poczuciem atrakcyjności (zobacz: kompensacja). Sposób używania makijażu może także ujawniać samoocenę (osoby o niskiej samoocenie bądź to zupełnie nie używają makijażu bądź to przesadnie go używają). Należy tu jednak uważać na interpretację, bowiem samo używanie/nie używanie makijażu nie jest podstawą rzetelnej diagnozy.
Zaburzenia poczucia tożsamości objawiać się może skłonnością do częstej i diametralnej zmiany wyglądu (np. powtarzające się operacje plastyczne, bardzo częsta zmiana koloru włosów itp.). Nie jest jednak prawdziwa zależność odwrotna: zmiana wyglądu nie musi być związana z zaburzeniem poczucia tożsamości.
W naszej kulturze kobiety malują często usta i oczy. Malowanie ust jest związane z powszechnym (nieprawdziwym) przekonaniem, że kobieta o pełnych ustach jest namiętna, zaś usta wąskie świadczą o oziębłości. Usta są także symbolem waginalnym i w związku z tym ich podkreślanie może być sygnałem seksualnym. Malowanie oczu związane jest z tym, że w kanonie kobiecej urody oczy odgrywają ważną rolę - im wydają się większe, tym bardziej atrakcyjne. Jedna z teorii mówi, że jest to związane z tym, iż kobieta z dużymi oczami wydaje się młoda (oczy dzieci są większe w stosunku do całej twarzy niż oczy dorosłych). Duże oczy mogą także sprawiać wrażenie niewinności, czyli wierności.
Malowanie policzków, pudrowanie itp. związane jest z dążeniem do sprawienia wrażenia młodego wyglądu. Zdrowa skóra jest we wszystkich kulturach kojarzona z atrakcyjnością fizyczną (zarówno mężczyzn jak i kobiet) i jest to cecha niezmienna ze względu na epokę. Prawdopodobnie kojarzona jest ze zdrowiem. W naszym kręgu kulturowym wszelkie cechy wyglądu związane z młodością podnoszą atrakcyjność kobiety (np. sprężysty chód, błyszczące oczy, wigor itp.) Makijaż ma za zadanie podkreślenie cech związanych z młodością (a więc atrakcyjnością).
Literatura:
- Argyle M. (1994). Nowe ustalenia w treningu umiejętności społecznych. W: W. Domachowski, *Argyle M. (red.), Reguły życia społecznego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
- Argyle M. (1999). Psychologia stosunków międzyludzkich. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- Buss D.M. (2001). Psychologia ewolucyjna. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
- Domachowski W. (1993). Psychologia społeczna komunikacji niewerbalnej. Toruń: EDYTOR.
