Marc-René de Voyer de Paulmy d'Argenson (1652-1721)
Z Wikipedii
Marc-René de Voyer de Paulmy, markiz d'Argenson (ur. 4 listopada 1652 w Wenecji, zm. 8 maja 1721 w Paryżu) – francuski polityk.
Marc-René de Voyer de Paulmy d'Argenson urodził się w Wenecji, gdzie jego ojciec także Marc-René był ambassadorem. Wg tradycji został uznany synowcem Republiki Weneckiej, co wiązało się z nadaniem imienia Marc (Marek).
Był ministrem stanu (ministre d’Etat) i głównym pułkownikiem/naczelnikiem policji (lieutenant général de police) przez 21 lat (1697-1718). Jego imię zawsze będzie wiązać się z urzędem (lieutenance générale de police), ponieważ to jemu przypisuje się autorstwo słynnych "listów zatrzymania" (lettres de cachet). Walczył z jansenistami i w 1709 roku wypędził ich z Port-Royal-des-Champs.
28 stycznia 1718 został strażnikiem pieczęci (garde des Sceaux) i był nim do 7 czerwca 1720. Za regencji Filipa I Orleańskiego był też président du Conseil des finances. Starał się powstrzymać plajtę "systemu wprowadzonego we Francji przez szkockiego ekonomistę nazwiskiem John Law, lecz widząc brak efektów, zrezygnował w 1720 roku ze swych funkcji. Louis de Rouvroy, książę de Saint-Simon opisał go jako «une figure effrayante, qui retraçait celle des trois juges des enfers, et s'égayant de tout avec supériorité d'esprit». (straszną osobę, przypominającą jednego z trzech sędziów piekielnych, wybijającego się poziomem umysłowym).
Członek honorowy Académie des sciences (1716) i Académie des inscriptions et belles-lettres, w 1718 roku przyjęty do Akademii Francuskiej (fotel 1).
Jego synami byli politycy: René Louis de Voyer de Paulmy d'Argenson (1694-1757) i Marc-Pierre de Voyer de Paulmy d'Argenson (1696-1764).
