Marcin Laterna
Z Wikipedii
Marcin Laterna - (ur. w 1552 w Drohobyczu - zm. 30 sierpnia 1598 na Morzu Bałtyckim), polski pisarz, kaznodzieja królewski, teolog, działacz kontrreformacji, jezuita.
[edytuj] Życiorys
Od 1566 studiował na Akademii Krakowskiej, studia kontynuował w Kolegium Arcybiskupiego w Kaliszu. W 1569 wstąpił do zakonu jezuitów. Od 1571 studiował filozofię na Akademii Wileńskiej. W 1575 został profesorem poetyki w kolegium jezuickim w Braniewie. W 1578 mianowany profesorem wymowy Akademii Wileńskiej. W 1579 przyjął święcenia kapłańskie. W czasie IV wojny polsko-rosyjskiej był kapelanem wojsk koronnych hetmana wielkiego koronnego Mikołaja Mieleckiego. W 1579 król Stefan Batory mianował go kaznodzieją i spowiednikiem królewskim. W 1586 złożył profesję zakonną w Rzymie i uzyskał tytuł doktora teologii na Akademii Wileńskiej. W 1591 został przełożonym jezuitów we Lwowie. W 1598 towarzyszył Zygmuntowi III w wyprawie do zbuntowanej Szwecji. Tam zachorował i postanowił powrócić do Gdańska. Na morzu jego statek został zatrzymany przez stronników Karola Sudermańskiego, którzy rozpoznając w nim jezuitę obcięli mu ręce i utopili.
