Marpa Tłumacz
Z Wikipedii
Marpa Tłumacz (1012-1097) - wielki mistrz buddyzmu tybetańskiego, uczeń m.in. indyjskich mistrzów Naropy (1016-1100) i Maitripy (1007-1077), założyciel szkoły Kagyu w Tybecie, tłumacz wielu fundamentalnych tekstów buddyjskich. Sprowadził z Indii do Tybetu nauki Buddyzmu Diamentowej Drogi. Spadkobiercą jego przekazu był jogin Milarepa.
Po raz pierwszy buddyzm został przeniesiony do Tybetu w VIII wieku za sprawą afgańskiego jogina Padmasambhavy, znanego też pod imieniem Guru Rinpocze, który dał początek szkole Ningma. Jednak na skutek prześladowań buddyzmu za czasów króla Langdharmy, który sympatyzował z szamańską religią Bon, praktyki buddyjskie, poza niewieloma "ukrytymi skarbami" (termy), zanikły w Tybecie.
W XIII wieku kultura buddyjska w Indiach została zniszczona przez najazdy plemion muzułmańskich. M.in. dzięki przekazowi Marpy wszystkie nauki buddyjskie dotarły do Tybetu i dzięki temu przetrwały.
W XX wieku na skutek represji chińskich w Tybecie buddyzm został niemal całkowicie zniszczony. Dziś Kagyu jest najdynamiczniej rozwijającą się szkołą buddyzmu w Europie. Marpa prowadził życie człowieka świeckiego, utrzymując swoją rodzinę z pracy własnych rąk - w odróżnieniu od mnichów, którzy praktykują buddyzm w ramach systemu klasztornego. Biorąc Marpę za przykład świeckiego nauczyciela, szkoła Kagyu dobrze rozwija się w warunkach nowoczesnego zachodniego społeczeństwa.