Max Tonetto
Z Wikipedii
Należy w nim poprawić: podzielić na sekcje.
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.
Max Tonetto (ur. 18 listopada 1974 w Trieście) piłkarz włoski grający na pozycji lewego pomocnika a czasami obrońcy. Mierzy 174 cm, waży 67 kg.
Tonetto urodził się w portowym mieście Triest. Swoją piłkarską karierę zaczynał jednak w klubie z San Marino o nazwie S.S. San Giovanni. W wieku 18 lat trafił do walczącej wówczas o awans do Serie A Reggiany. Jednak był zbyt młody jeszcze by wywalczyć miejsce w składzie pierwszej drużyny i cały sezon 1992/1993 spędził w drużynie młodzieżowej. Na sezon 1993/1994 Tonetto został wypożyczony do grającego w Serie C2 Fano Calcio, by móc się ogrywać w dorosłym futbolu. Z kolei sezon 1994/1995 Max spędził już o klasę wyżej. Był podstawowym zawodnikiem zespołu Ravenna Calcio, który grał wówczas w Serie C1. W końcu po 2 latach wypożyczeń Max powrócił do Reggiany i w końcu zadebiutował w barwach tego zespołu w lidze. Rozegrał 17 meczów w Serie B, a Reggiana zajmując 4. miejsce w lidze awansowała do Serie A. Tonetto w ekstraklasie Włoch zadebiutował w 2. kolejce sezonu 1996/1997, 15 września w przegranym 0:1 meczu z SSC Napoli. W drużynie Reggiany jednak był drugi sezon z rzędu rezerwowym zawodnikiem i częściej wchodził z ławki na boisko jak rozgrywał mecze od pierwszej minuty. Reggina rozegrała jednak bardzo słaby sezon i zajmując ostatnie 18. miejsce w lidze została zdegradowana o klasę niżej. Tonetto odszedł jednak z Reggiany i trafił do beniaminka Serie A, Empoli FC. Tutaj wreszcie wywalczył miejsce w pierwszej jedenastce oraz m.in. zdobył swoją pierwszą bramkę w Serie A (28 września w wygranym 2:1 wyjazdowym meczu z Fiorentiną). Empoli spisało się całkiem nieźle i ten skazywany od początku na spadek klub utrzymał się w Serie A zajmując 12. miejsce. Tonetto strzelił wówczas 3 gole w 30 meczach. Sezon 1998/1999 nie był jednak dla toskańskiego zespołu już tak udany jak poprzedni i zespół Empoli zajmując ostatnie 18. miejsce w lidze pożegnał się z Serie A. Tonetto był jednak jednym z niewielu jasnych punktów zespołu i jego dość dobra gra w sezonie zaowocowała transferem do A.C. Milan. Jednak trener Milanu, Alberto Zaccheroni ostatecznie nie dał ani jednej szansy gry Maxowi i ten po zaledwie pół roku trafił do drużyny FC Bologna. W Bolonii jednak podobnie jak w Milanie Tonetto praktycznie nie otrzymywał szans na grę i przez rok pobytu w tym klubie zagrał raptem w 12 ligowych meczach zazwyczaj wchodząc na boisko jako rezerwowy. W końcu w październiku 2000 Max podpisał kontrakt z zespołem Lecce. Tam odbudował swoją formę i stał się podstawowym zawodnikiem zespołu. W sezonie 2001/2002 przeżył jednak swoją trzecią degradację w karierze – Lecce spadło z ligi zajmując 16. miejsce w lidze. Max z Lecce pograł jeden sezon w Serie B i po roku drużyna ta wróciła w szeregi pierwszoligowców. Sezon 2003/2004 był udany dla Lecce i bez problemów utrzymali się oni w Serie A zajmując wysokie jak na ten klub 10. miejsce. W kolejnym sezonie Tonetto jednak już w Lecce nie zagrał, gdyż latem 2004 podpisał kontrakt z zespołem, Sampdorii Genua. Max zdobył 5 bramek w 33 meczach w sezonie i walnie przyczynił się do zajęcia przez klub z Genui 5. miejsca w lidze, które zostało nagrodzone startem w Pucharze UEFA w następnym sezonie. Sezon 2005/2006 był już jednak słabszy dla Sampdorii, w której nadal w pierwszej jedenastce grał Tonetto. Drużyna zajęła dopiero 12. miejsce, a Max zagrał 33 mecze i zdobył 3 bramki. Także w Pucharze UEFA genueńczykom nie poszło najlepiej i odpadli oni po fazie grupowej, zajmując 4. miejsce w grupie za Steauą Bukareszt, RC Lens i Herthą Berlin. Latem 2006 Maxowi skończył się kontrakt z Sampdorią i na zasadzie wolnego transferu odszedł do stołecznej Romy, która poszukiwała zawodników na lewe skrzydło. Tonetto podpisał z rzymskim klubem 2-letni kontrakt. W zespole trenowanym przez Luciano Spallettiego Max wywalczył miejsce w podstawowej jedenastce na lewej obronie. Swój pierwszy mecz dla "giallo-rossich" rozegrał 9 września w wygranym 2:0 meczu z Livorno.
Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
---|---|---|---|---|---|
1992/93 | Reggiana AC | Włochy | Serie A | 0 | 0 |
1993/94 | Fano Calcio | Włochy | Serie C2 | 30 | 2 |
1994/95 | Ravenna Calcio | Włochy | Serie C1 | 28 | 2 |
1995/96 | Reggiana AC | Włochy | Serie B | 17 | 0 |
1996/97 | Reggiana AC | Włochy | Serie A | 21 | 0 |
1997/98 | Empoli FC | Włochy | Serie A | 30 | 3 |
1998/99 | Empoli FC | Włochy | Serie A | 31 | 1 |
1999/00 | A.C. Milan | Włochy | Serie A | 0 | 0 |
1999/00 | FC Bologna | Włochy | Serie A | 11 | 0 |
2000/01 | FC Bologna | Włochy | Serie A | 1 | 0 |
2000/01 | US Lecce | Włochy | Serie A | 31 | 1 |
2001/02 | US Lecce | Włochy | Serie A | 32 | 0 |
2002/03 | US Lecce | Włochy | Serie B | 36 | 0 |
2003/04 | US Lecce | Włochy | Serie A | 33 | 1 |
2004/05 | Sampdoria Genua | Włochy | Serie A | 33 | 5 |
2005/06 | Sampdoria Genua | Włochy | Serie A | 33 | 3 |
2006/07 | AS Roma | Włochy | Serie A | ||
Łącznie w Serie A | 256 | 14 |
1 Curci | 2 Panucci | 3 Martinez | 4 Wilhelmsson | 5 Mexès | 7 Pizarro | 8 Aquilani | 9 Montella | 10 Totti | 11 Taddei | 12 Pipolo | 13 Chivu | 14 Faty | 16 De Rossi | 17 Tavano | 18 Virga | 19 Defendi | 20 Perrotta | 21 Ferrari | 22 Tonetto | 23 Vučinić | 24 Zotti | 27 Julio Sergio | 28 Rosi | 30 Mancini | 32 Doni | 35 Okaka | 77 Cassetti | trener: Spalletti