Microsoft Windows Seven

Z Wikipedii

Ten artykuł lub jego część dotyczą przyszłych wersji oprogramowania Przedstawiona treść może w przyszłości ulec zmianie w miarę rozwoju oprogramowania.

Windows Seven (poprzednie nazwy: Microsoft Windows Vienna, Microsoft Windows Blackcomb) to nazwa następcy systemu Fiji, następcy Microsoft Windows Vista oraz Microsoft Windows Server "Longhorn", tworzonych przez firmę Microsoft.

Spis treści 1 Historia projektu 2 Architektura 3 Interfejs 4 Kompatybilność wsteczna 5 Linki zewnętrzne

[edytuj] Historia projektu

O Windows Vienna świat po raz pierwszy usłyszał w lutym roku 2000. Nazwa ta była początkowo przeznaczona dla następcy Microsoft Windows XP, który miał zostać wydany pod koniec roku 2002. Vienna planowana była w dwóch wersjach (serwerowej oraz dla stacji roboczych). Jednakże, w sierpniu roku 2001, wydanie tego systemu zostało przesunięte na lata 2003 - 2004, a następcą Microsoft Windows XP oficjalnie został Microsoft Windows Vista, określany wtedy nazwą kodową Longhorn. Przyczyną miał być brak, wymaganego przez system, powszechnego dostępu do szerokopasmowego Internetu.

Spekulowano, że Microsoft Windows Vista będzie rozwiązaniem tymczasowym, mającym wypełnić lukę pomiędzy wydaniami systemów Microsoft Windows XP oraz Windows Seven. W październiku roku 2001, potwierdził to Steve Ballmer z Microsoftu. Zapytany na konferencji Gartnera, stwierdził, że naprawdę ważne zmiany nastąpią "za dwa wydania Windows". Tak się jednak nie stało. Obecnie wiadomo, że Microsoft Windows Vista został wydany na początku 2007 roku, oraz że jest kolejnym, głównym wydaniem systemu Microsoft Windows.

Z czasem projekt Windows Seven został wyciszony i poddany wielu zmianom, a spekulacje prasowe poddawały nawet w wątpliwość jego istnienie. Pojawiały się jednak informacje o krążących wewnątrz firmy wersjach roboczych tego systemu, a nawet o konkretnych numerach tych wersji (dokładniej kompilacje 351 oraz 440). Informacje te mówiły, że Seven jest nazwą nowej serwerowej wersji Windows. Wydawały się one jednak mało prawdopodobne, ponieważ w internecie, od dłuższego czasu, znaleźć można było film prezentujący współpracę Windows Seven oraz MSN Explorera 7.

W trakcie rozwoju projektu planowane rozwiązania były wielokrotnie modyfikowane, jak również przenoszone do i z innych projektów. Obecnie wiadomo, że część rozwiązań planowanych dla Windows Seven trafiło do systemu Microsoft Windows Vista. Windows Seven natomiast zawierał będzie elementy projektowane początkowo dla Visty, chociaż niektóre z nich, jeśli zostaną ukończone wcześniej, mogą zostać wydane jako osobne produkty jeszcze przed premierą Windows Seven.

Datę premiery systemu, w zależności od źródeł, przewiduje się obecnie na lata 2009-2012 (a najprawdopodobniej 2009),jak donoszą ostatnie spekulację. Niedawno Microsoft ujawnił, że nowy windows będzie nosił nazwę kodową Windows Seven.

[edytuj] Architektura

Początkowo Windows Seven miał być dostępny zarówno w wersji 32- jak i 64-bitowej. Miało to to ułatwić przejście przemysłu do standardu 64-bitowego. Obecnie mało prawdopodobne jest wydanie w 2011 32-bitowego komercyjnego systemu operacyjnego. Wygląda więc na to, że wraz z Windows Seven przemysł komputerowy ostatecznie pożegna się ze starą 32-bitową architekturą systemu.

W czerwcu 2006 roku, podczas spotkania "The Venture Forum", pracownik Microsoftu Bryan Barnett stwierdził, że koncern pracuje nad systemem operacyjnym następnej generacji. Nie wiadomo jednak, czy ma nim być Windows Seven, ponieważ Barnett nie stwierdził jednoznacznie, że chodzi o ten właśnie projekt, a Microsoft opracowuje równolegle kilka różnych systemów operacyjnych. Podstawowym założeniem architektury nowego systemu ma być pełne wykorzystanie możliwości, jakie dają procesory wielordzeniowe. Jak powiedział Bryan Barnett: "To nie jest tylko kwestia dostosowania systemu tak, by sprawnie działał na komputerze z procesorem wielordzeniowym - chodzi o to, by OS potrafił w pełni wykorzystać możliwości, które daje wielordzeniowość". Wymagałoby to oczywiście wykorzystania technologii wirtualizacji, a to z kolei umożliwiłoby wprowadzenie dyskutowanej podczas wczesnych testów Visty technologii uruchamiania kodu aplikacji wewnątrz "zamkniętego środowiska" (angielska nazwa "sandbox") ograniczającego mu zakres działania.

"Zamknięte środowisko" blokowałoby bezpośredni dostęp do systemu plików, pamięci operacyjnej czy protokołów sieciowych. Każda interakcja kodu aplikacji ze "światem zewnętrznym" byłaby regulowana przez system operacyjny, a każde szkodliwe działanie zostałoby natychmiast zablokowane. Jeśli to rozwiązanie zostanie wprowadzone do systemu Windows Seven, znacznie zwiększy się poziom bezpieczeństwa, ponieważ ze strony aplikacji niemożliwe będzie wyrządzenie jakiejkolwiek szkody dla systemu. Połączenie wielordzeniowości, wirtualizacji oraz "zamkniętego środowiska" byłoby niezwykle skomplikowane. Jest to jednak możliwe biorąc pod uwagę fakt, że od początku 2005 roku Microsoft pracuje nad rozwojem nowego jądra systemu operacyjnego opartego o architekturę mikrokernela o nazwie Singularity.

Zmiana architektury systemu wymagałaby oczywiście dostosowania interfejsu programistycznego WinFX (planowanego wraz z wydaniem systemu Windows Vista), a nawet zmiany interfejsu systemu Windows.

[edytuj] Interfejs

Po informacjach wyciekających z Microsoftu można sądzić, że Seven będzie nie tylko największą w historii "rewizją" systemu Windows, ale przede wszystkim zupełnym odejściem od sposobu interakcji z komputerem, który znamy z dzisiejszego oprogramowania. Podczas gdy Microsoft Windows Vista jest wzorowany na dotychczasowych technologiach interakcji z dodanymi kilkoma rozszerzeniami (w postaci interfejsu Aero), Seven całkowicie go zmieni.

Na przykład, wprowadzona w Microsoft Windows 95 filozofia przycisku Start ma zostać całkowicie zastąpiona przez nowy interfejs, który w 1999 zaprojektowany został specjalnie dla Windows Seven. Zniknie rozróżnienie danych na znajdujące się na dysku twardym oraz te pochodzące z Internetu. Interfejs Windows Seven będzie zaprojektowany z myślą o integracji z usługami sieciowymi, w tym również z Windows Live oraz MSN (co potwierdza film pokazujący pracę MSN Explorera 7 w systemie Seven). Microsoft nie ukrywa, że docelowo planuje odejść od dystrybucji oprogramowania i zacząć czerpać korzyści ze świadczenia usług.

Powłoka Eksploratora Windows zostanie całkowicie zastąpiona nową koncepcją opracowywaną przez ostatnie dziesięć lat w laboratoriach rozwojowych Microsoftu. Pozwoli to użytkownikom na bardziej efektywne zarządzanie oraz kontrolowanie aplikacji i dokumentów, których używają. Planuje się również wprowadzenie zaawansowanego systemu rozpoznawania mowy, który wewnątrz korporacji nazywany jest "Natural Language". Microsoft przeznacza obecnie ogromne środki finansowe na rozwój nowoczesnej technologii "rozpoznawania gestów" (korzystanie z interfejsu użytkownika za pomocą ruchów rąk). Windows Seven będzie również wspierał obsługę monitorów ekranowych o gigantycznych rozmiarach. Pozwoli to na wykorzystywanie podczas codziennej pracy z systemem telewizorów plazmowych i monitorów ciekłokrystalicznych o rozmiarach kilkudziesięciu cali.

[edytuj] Kompatybilność wsteczna

Planowane przez Microsoft duże zmiany systemu Windows mogą spowodować problemy kompatybilności z wcześniejszymi wersjami systemu. Obecnie często spotkać można się z opinią, że kompatybilność wsteczna jest zbyt dużym ciężarem dla rozwoju systemu Windows. Oficjalne stanowisko Microsoftu mówi jednak o konieczności wspierania starszych, niedoskonałych wersji tego systemu. Najprawdopodobniej problemy te zostaną rozwiązane po rozpowszechnieniu technologii WinFX. Wydaje się więc, że Windows Seven będzie w pełni kompatybilny z poprzednimi wersjami systemu.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• http://research.microsoft.com/ui/TaskGallery/index.htm