Modlitwa powszechna
Z Wikipedii
Modlitwa powszechna (zwana też Modlitwą Wiernych) jest w w kościele katolickim częścią liturgii eucharystycznej. Ma miejsce na zakończenie liturgii słowa, jako odpowiedź zgromadzenia na usłyszane Boże Słowo. Podczas tej modlitwy kapłan, diakon lub lektor, bądź wierni przedstawiają Bogu w sposób uroczysty intencje, w których sprawowana jest dana Msza święta. Najczęściej Modlitwa Powszechna rozpoczyna się od słów: "Módlmy się za...." a kończy słowami: "Ciebie prosimy", a lud dla potwierdzenia tych intencji odpowiada: "Wysłuchaj nas Panie".
Przebieg modlitwy wiernych: Przewodniczący celebracji z miejsca przewodniczenia rozpoczyna i kończy modlitwę powszechną (OWMR 71 i 108). Odczytywanie wezwań tej modlitwy nie należy do kapłana. Wezwania wygłasza diakon, w jego zastępstwie lektor, lub inny wierny świecki. Może to czynić z ambony lub z innego odpowiedniego miejsca. Wezwania te winny być nieliczne, ułożone w duchu mądrej wolności, zwięzłe i wyrażające błagania całej wspólnoty. Ma ich być przynajmniej cztery, a najwyżej sześć. W modlitwie powszechnej należy uwzględnić następujące intencje:
- za Kościół
- za rządzących i o zbawienie całego świata
- za doświadczonych trudnościami
- za miejscową wspólnotę (OWMR 70)
Dopuszczalne jest również użycie intencji okolicznościowych, np.:
- za maturzystów
- za nowożeńców (podczas mszy ślubnej)
- o szczęśliwe wakacje dla dzieci i młodzieży
- o deszcz (podczas suszy)
- w intencji w której jest odprawiana Msza święta
