Modrzejów

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Modrzejów na mapie Sosnowca

Modrzejów to południowa, nieduża dzielnica Sosnowca, czasem błędnie określana Niwką-Modrzejów od nazwy połączonej, nie istniejącej już kopalni.

Spis treści

1 Położenie
2 Historia
3 Zabytki
4 Inne obiekty i miejsca
5 Zobacz też
6 Linki zewnętrzne

[edytuj] Położenie

Graniczy od północy z Dębową Górą, od wschodu z Niwką a od południa i zachodu Mysłowicami, którą to granicę wyznacza przepływająca tutaj rzeka Czarna Przemsza, łącząca się następnie w historycznym miejscu z Białą Przemszą, tworząc w ten sposób Przemszę; to połączenie rzek stało się wizualnym symbolem Sosnowca, odzwierciedlonym w elementach herbu i - jako jedyny motyw - na fladze. Na skraju dzielnicy znajduje się historyczne, posiadające europejski wymiar miejsce styku trzech zaborów zwane Trójkątem Trzech Cesarzy.

Przez środek dzielnicy przebiega droga krajowa nr 79 spełniająca na tym odcinku charakter drogi lokalnej.

[edytuj] Historia

Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z 1650 roku i znajduje się w kronikach Bractwa Różańcowego w Mysłowicach. W 1706 roku, za przyzwoleniem króla Augusta II Mocnego, osada została przemianowana w miasto o nazwie Modrzewo (od nazwiska właściciela). Obecnej nazwy zaczęto używać od 1711 roku. Modrzejów był głównym skupiskiem ludności żydowskiej w Zagłębiu Dąbrowskim. Tutaj osiedlili się Żydzi z okolic Olkusza, Żarek, Częstochowy i Pilicy, uciekający przed zarazą. W roku 1713 posiadali już kahał, synagogę i własny cmentarz. Według danych z 1849 roku w Modrzejowie mieszkało 310 Żydów, co stanowiło prawie 84% ogółu mieszkańców miasta.

Modrzejów należał do dóbr sieleckich. Jego właścicielami byli: Jaroccy, Klajnerowie - Minorowie, Przybysławscy, Modrzewscy, Kabielscy, Tęgoborscy, Żulińscy, Grabińscy, Jordan hr. Stojewski, a od początku XIX wieku Niemcy: gen. Schimmelpfenig von de Oye, Ludwig Anhalt-Coeten von Pless, hrabina Szarlota von Vernigerode zu Stolberg i hr. Jan Renard (od 1856 roku). Miasto miało prawo do 9 jarmarków w roku (przywilej króla Augusta III Sasa) oraz do organizowania cotygodniowych targów na zboże, bydło i konie (przywilej króla Stanisława Augusta Poniatowskiego). Od 1725 roku istniał tutaj magazyn soli. Wskutek m.in. silnej konkurencji ze strony pobliskich Mysłowic, które leżały wprawdzie za granicą, lecz stanowiły centrum handlowe także dla dóbr sieleckich, Modrzejów zatrzymał się w rozwoju. Po powstaniu styczniowym (oddziały powstańcze operowały w tym rejonie i próbowały zdobyć miasto) utracił prawa miejskie. Przemysł zaczął powstawać tutaj stosunkowo późno. W latach 1902 - 1912 zbudowano kopalnię "Modrzejów" jako część kopalni "Niwka"; samodzielność uzyskała w 1919 roku. Należała do Towarzystwa Kopalń i Zakładów Hutniczych Sosnowieckich. Po II wojnie światowej ponownie połączyła się z "Niwką". Kopalnia obecnie już nie istnieje.