Mojżesz
Z Wikipedii
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz w dyskusji tego artykułu lub na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.
Mojżesz (hebr. מֹשֶׁה Mosze, arab. موسى, Musa) - postać biblijna, przywódca Izraelitów w okresie ich wyjścia z Egiptu i wędrówki do Ziemi Obiecanej. Żył prawdopodobnie w XV-XIV wieku p.n.e. (według Biblii 120 lat). Brat Aarona i Miriam.
Imię Mojżesz pochodzi od rdzenia משה wyciągać, wyjmować, wyjąć, jako że został wyciągnięty z rzeki (Nilu) przez córkę faraona. Było to spowodowane rozkazem faraona mordowania nowonarodzonych chłopców żydowskich w celu zmniejszenia populacji Izraelitów. Według Księgi Wyjścia Mojżesz pochodził z pokolenia Lewiego (2,1). Mojżesz był wychowywany jako Egipcjanin, ale jako młody człowiek będąc świadkiem przemocy wobec Hebrajczyka zabił prześladowcę. Gdy zabójstwo zostało odkryte, ukrył się kraju Madian, gdzie pojął za żonę córkę kapłana madianickiego, Seforę. W tym czasie ukazał mu się Bóg Jahwe pod postacią płonącego krzaka, i objawił mu swoje imię "Jahwe" (Jestem, który jestem). Bóg nakazał mu spełnić misję wyprowadzenia ludu izraelskiego z Egiptu i osiedlenie go w ziemi Kanaan.
Mojżesz z bratem Aaronem udali się do faraona, ale on odmówił zgody na wyjście ludu. Wtedy Bóg za pośrednictwem Mojżesza zesłał na Egipcjan 10 plag, z których ostatnią i najbardziej dotkliwą była śmierć wszystkich pierworodnych synów Egipcjan podczas nocy paschalnej. Dopiero wtedy faraon pozwolił na czasowe opuszczenie Egiptu przez Izraelitów, ale na wieść o tym, że lud Izraela ucieka z Egiptu, próbował na czele swoich wojsk doścignąć go i ponownie obrócić w niewolników. Wtedy Jahwe za pośrednictwem Mojżesza dokonał cudu: przed wędrującymi Izraelitami rozstąpiło się morze, a po ich przejściu zalało ścigających ich Egipcjan. Dalej lud prowadził Bóg pod postacią słupa obłoku za dnia, a słupa ognia w nocy; w cudowny sposób żywił ich manną i przepiórkami.
Po dotarciu na górę Synaj Mojżesz zawarł przymierze z Bogiem Jahwe, od którego otrzymał kamienne tablice zawierające Prawo (dekalog), które jednak strzaskał widząc bałwochwalczą cześć oddawaną przez Izraelitów złotemu cielcowi. Ponownie udał się na górę i otrzymał drugie, podobne tablice.
Mojżesz przewodził Izraelowi przez czterdzieści lat wędrówki po pustyni, jednak nie dane mu było wejść do Ziemi Obiecanej Kanaan, za grzech którego się dopuścił u źródeł Meribah. Pochowany został w nieznanym miejscu w krainie Moab.
Tradycja, zarówno żydowska jak i chrześcijańska, przypisywała Mojżeszowi autorstwo całego Pięcioksięgu (z wyjątkiem opisu jego śmierci). Według niektórych biblistów można mówić o tym, że Mojżesz zajmował się działalnością literacką i niektóre urywki Pięcioksięgu mogą być jego autorstwa.
 |
ojciec: Amram |
Postać biblijna |
synowie: Gerszom i Eliezer |
