Naftalen

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Naftalen

Ogólne informacje

Nazwa systematyczna

Naftalen

Inne nazwy

Naftalina

Wzór chemiczny

C₁₀H₈

SMILES

C1(C=CC=C2)=C2C=CC=C1,
c12ccccc2cccc1

Masa molowa

128,17052 g/mol

Wygląd

białe, krystaliczne ciało stałe o ostrym zapachu

Numer CAS

91-20-3

Właściwości

Gęstość i stan skupienia

1,14 g/cm³ (1 140 kg/m³), ciało stałe

Rozpuszczalność w wodzie

ok 0,3 g/dm³ (20°C)

Temperatura topnienia

80,2°C (353,2 K)

Temperatura wrzenia

218°C (491 K)

Niebezpieczeństwa

Klasyfikacja UE

Xn - szkodliwy
N - groźny dla środowiska

NFPA 704

Temperatura zapłonu

80°C (353 K)

Temperatura samozapłonu

525°C (798 K)

Zwroty ryzyka

R: 22, 40, 50/53

Zwroty bezpieczeństwa

S: 2, 36/37, 46, 60, 61

Numer RTECS

QJ0525000

Podobne związki

Podobne związki

antracen
naftacen
pentacen
heksacen

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
warunków standardowych (25°C, 1000 hPa)

Naftalen (naftalina, C₁₀H₈) - organiczny związek chemiczny, naprostszy z możliwych policyklicznych węglowodorów aromatycznych o dwóch skondensowanych pierścieniach benzenowych otrzymywany z frakcji smoły węglowej.

W temperaturze pokojowej występuje w postaci białych, krystalicznych płatków.

Jest nierozpuszczalny w wodzie, natomiast nieograniczenie rozpuszcza się we wrzącym etanolu, benzenie, eterze dietylowym. Ma własności charakterystyczne dla związków aromatycznych. Tworzy pochodne nitrowe i sulfonowe. Ma charakterystyczny zapach.

Występuje w smole węglowej (ok. 6%, skąd jest otrzymywany), ropie naftowej i olejkach eterycznych. Jest domieszką gazu świetlnego, zwiększającą jego siłę świecenia.

Jest stosowany do syntezy różnych chemikaliów, barwników ftaleinowych, indygo, środków owadobójczych (m.in. przeciw molom) i wybuchowych, rozpuszczalników, żywic syntetycznych i garbników.

Etymologia: gr. náphta – olej skalny.