Napięcie znamionowe
Z Wikipedii
Napięcie znamionowe jest to maksymalne napięcie prądu elektrycznego jakie może być podane w sposób trwały na element lub urządzenie elektrotechniczne, np. rezystor czy transformator. W transformatorach rozróżnia się napięcie znamionowe uzwojenia pierwotnego i wtórnego. Po przekroczeniu napięcia znamionowego element może ulec zniszczeniu lub pracować z bardzo dużymi stratami.
Określane bywa "znamionowe napięcie udarowe", "znamionowe napięcie wytrzymywane krótkotrwałe", "znamionowe napięcie probiercze", "znamionowe napięcie izolacji" i "znamionowe napięcie pracy" i inne - w zależności od specyfiki pracy elementu lub urządzenia.
Niektóre elementy elektrotechniczne mogą pracować zarówno przy napięciu stałym, jak i przy napięciu przemiennym. Dla takich elementów określa się zarówno znamionowe napięcie stałe, jak i znamionowe napięcie przemienne, zazwyczaj jako wartość skuteczną napięcia sinusoidalnie przemiennego. Jeśli nie podano częstotliwości, to przyjmuje się 50 Hz.
Patrz: Prąd znamionowy