Nietulisko Małe
Z Wikipedii
Współrzędne: 50°58'14" N 021°15'28" E
| Nietulisko Małe | |
| Województwo | świętokrzyskie |
| Powiat | ostrowiecki |
| Gmina | Kunów |
| Sołtys | Danuta Dwojak |
| Położenie | 50° 58' 14'' N 21° 15' 28'' E |
| Liczba mieszkańców (2005) • liczba ludności |
537 |
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
41 |
| Kod pocztowy | 27-415 |
| Tablice rejestracyjne | TOS |
|
Położenie na mapie Polski
  Nietulisko Małe
|
|
Nietulisko Małe – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie ostrowieckim, w gminie Kunów.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Przez wieś przechodzi 
niebieski szlak turystyczny z Łysej Góry do Pętkowic.
Zobacz też: Nietulisko Duże
W XIX wieku wieś posiadała alternatywne nazwy: Mietelicko Małe, Mietelisko Małe, Mietulisko Małe.
[edytuj] Historia
-
Zobacz więcej w osobnym artykule: Dobra ostrowieckie.
Początkowo Nietulisko Małe było jedną wsią razem z Nietuliskiem Dużym. Stanowiło własność biskupów krakowskich i lubuskich. Na pobliskiej Górze Kamiennej stał niegdyś zamek obronny, najprawdopodobniej drewniany. Jednak dzisiaj brak jest jakichkolwiek po nim śladów.
12 października 1514 r. biskup lubuski Teodoryk sprzedał m.in. Nietulisko Małe kanclerzowi Krzysztofowi Szydłowieckiemu. Po jego śmierci dobra przeszły na jego córkę Zofię i jej męża hrabiego Jana Tarnowskiego herbu Leliwa. Z czasem wieś Nietulisko Małe weszła do kompleksu dóbr ostrowieckich. Ich dziedzicem był Jan hrabia Tarnowski.
W roku 1889 Nietulisko Małe zostało oddzielone od dóbr ostrowieckich i otrzymało osobną hipotekę. W roku 1909 kupił Nietulisko Małe z rąk hrabiów Wielopolskich Stefan Jabłkowski. W 1912 wieś przeszła dla Antoniego Rakowskiego, a po nim jego synowie: Stanisław i Bogdan Rakowscy, i córki: Jadwiga Miketta i Helena Święcicka (z drugiego męża hrabina Łubieńska). W 1917 roku Nietulisko Małe odkupił od spadkobierców Henryk Cichowski herbu Wąż. Od 1920 roku Nietulisko Małe należało do Jakuba Grobickiego herbu Trąby.
Miejscowa ziemia była częściowo w posiadaniu lub dzierżawie wielu rodzin, głównie szlacheckich. Pośród nich należy wymienić m.in. Chocimowskich herbu Topór, Cichoszów herbu Bończa, Czerwińskich herbu Lubicz, Fornalskich herbu Orlica, Duchnowskich herbu Ślepowron, Stawińskich, Szumlińskich herbu Korczak, Woyciechowskich i innych.
Po II wojnie światowej wszystkie grunty zostały odebrane prawowitym właścicielom i znacjonalizowane.
[edytuj] Bibliografia
- ks. Aleksander Bastrzykowski "Monografja historyczna Kunowa nad Kamienną i jego okolicy" - Kraków 1939
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Mapy i zdjęcia satelitarne:
Miasta: Kunów
Wsie: Biechów • Boksycka • Bukowie • Chocimów • Doły Biskupie • Doły Opacie • Janik • Kaplica • Kolonia Inwalidzka • Kolonia Piaski • Kurzacze • Małe Jodło • Miłkowska Karczma • Nietulisko Duże • Nietulisko Małe • Prawęcin • Rudka • Udziców • Wymysłów
Siedziba gminy: Kunów
