Oaza (geografia)
Z Wikipedii
Oaza (od greckiej nazwy staroegipskiej miejscowości Ὄασις Oasis podanej przez Herodota) - teren o bardzo bujnej roślinności na obszarze pustyń i półpustyń. Występują one w miejscach, gdzie woda z rzek przenika do gruntu (oazy nadrzeczne) lub w miejscach, gdzie zwierciadło wody gruntowej znajduje się na takiej głębokości, że dosięgają go korzenie roślin.
Roślinami charakterystycznymi dla oaz są palmy daktylowe czy tamaryszki.
Oazy wykorzystywane są przez ludność koczowniczą tych obszarów (Beduini, Tuaregowie) i są ważnymi punktami na szlakach karawan.
Termiem 'oaza' określa się również obszary w strefach polarnych wolnych od lodu (na zasadzie analogii: pustynia – oaza pustynna — pustynia lodowa – oaza polarna), np. Oaza Bungera.