Odczyn gleby
Z Wikipedii
Odczyn glebowy, właściwość gleby wyrażona przez stosunek stężenia jonów wodorowych H+ do jonów wodorotlenkowych OH- (odczyn roztworu określony w jednostkach pH) w fazie stałej gleby i w jej roztworze.
Odczyn wskazuje na kwasowość lub zasadowość gleby, wyróżnić możemy więc:
- gleby kwaśne, pH < 6,6, z przewagą jonów wodorowych i jonów glinu; odpowiedzialnością za odczyn kwaśny obarcza się obok braku składników zasadowych w glebie także działalność antropogeniczną (np. kwaśne opady); Gleby kwaśne dzielimy na:
-
- silnie kwaśne, pH < 4,5;
- kwaśne, pH 4,6 - 5,5;
- lekko kwaśne pH 5,6 - 6,5;
- gleby obojętne, pH 6,6 - 7,2, jony występują w równowadze;
- gleby zasadowe, pH > 7,2, z przewagą jonów wodorotlenkowych, znaczenie ma tutaj obecność takich składników zasadowych jak węglan wapnia, jony wapnia, magnezu i sodu.
Ponieważ w klimacie Polski gleby często wykazują zakwaszenie, ustalenie ich odczytu ułatwia przeprowadzanie zabiegów agrotechnicznych, ma więc duże znaczenie praktyczne, pozwalając na określenie potrzeb wapnowania gleby.
