Odczynnik Benedicta
Z Wikipedii
Odczynnik Benedicta to zasadowy roztwór o ciemnoniebieskim zabarwieniu, zawierający związek kompleksowy miedzi(II) z anionami kwasu cytrynowego.
Pod wpływem aldehydów oraz cukrów redukujących roztwór odbarwia się i wytrąca się czerwony osad tlenku miedzi(I) Cu2O, rekacja znana ta jest jako próba Benedicta.
Odczynnik Benedicta służy głównie do wykrywania cukrów w roztworach, np. w moczu chorych na cukrzycę.