Oeffag D.III

Z Wikipedii

Oeffag D.III (seria 53)
Dane podstawowe
Państwo	Austro-Węgry
Wytwórnia	Oeffag
Typ	samolot myśliwski
Załoga	jedna osoba
Historia
Lata produkcji	1917-1919
Dane techniczne
Napęd	1 x Austro-Daimler
Moc	136 kW (185 KM)
Wymiary
Rozpiętość	9 m
Długość	7,35 m
Wysokość	2,80 m
Masa
Własna	690 kg
Startowa	964 kg
Osiągi
Prędkość max.	188 km/h
Pułap	5500 m
Zasięg	330 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 x km 7,92 mm Steyer
Użytkownicy
Austro-Węgry

Oeffag D.III – austro-węgierski samolot myśliwski. Zaprojektowany i zbudowany w 1917 roku w austriackiej wytwórni lotniczej Oesterrichische Flugzeugfabrik AG (Oeffag) w Wiener Neustadt na podstawie licencji samolotu Albatros D.III niemieckiej wytwórni lotniczej Albatros Flugzeugwerke GmbH.

Spis treści 1 Historia 2 Użycie samolotów w wojsku polskim 3 Opis techniczny 4 Dane taktyczno-techniczne samolotu Oeffag D.III serii 53 i 153 (w nawiasie 253)

[edytuj] Historia

W 1917 roku austriacka wytwórnia lotnicza Oesterrichische Flugzeugfarbrik AG zakupiła licencję na samolot myśliwski Albatros D.III. W marcu 1917 roku rozpoczęto produkcję tego samolotu, przy czym produkowany był pod nazwą Oeffag D.III. Samolot ten różnił się od pierwowzoru, gdyż do jego napędu użyto silnika o większej mocy, a ponadto w celu zwiększenia wytrzymałości komory płatów wprowadzono dodatkowo i nieco inaczej rozmieszczono cięgna stalowe. Zmieniono także inne elementy konstrukcji.

Płaty o konstrukcji drewnianej (górny - dwudźwigarowy, dolny - jednodźwigarowy) kryte były płótnem. Lotki umieszczono tylko w górnym płacie. Kadłub o konstrukcji półskorupowej, o przekroju stożkowym, kryty sklejką, mieścił w przedniej części silnik rzędowy chłodzony cieczą, osłonięty blachą aluminiową. Za silnikiem w kadłubie znajdowała się odkryta kabina pilota z zamocowanym z przodu małym wiatrochronem. Na końcu kadłuba zamontowano usterzenie klasyczne o dużej powierzchni, kształtu eliptycznego, konstrukcji drewnianej, kryte płótnem. Śmigło zaopatrzono w kołpak.

W wytwórni Oeffag produkowano samoloty w następujących seriach różniących się zastosowanym silnikiem:

• seria 53 – silnik Austro-Daimler o mocy 185 KM (136 kW), wyprodukowano 45 samolotów
• seria 153 – silnik Austro-Daimler o mocy 200 KM (147 kW), wyprodukowano 281 samolotów
• seria 253 – silnik Austro-Daimler o mocy 230 KM (169 kW), wyprodukowano ponad 250 samolotów
  

W serii 153 część samolotów nie miała kołpaka śmigła i miała zaokrągloną blachę osłony silnika, zachowano to w serii 253.

Łącznie w wyprodukowano ponad 580 samolotów Oeffag D.III.

Samoloty myśliwskie Oeffag D.III od połowy 1917 roku sukcesywnie wprowadzano do lotnictwa austro-węgierskiego na frontach południowym i wschodnim. Piloci austriaccy odnieśli na nich do końca I wojny światowej sporo zwycięstw w walkach powietrznych.

[edytuj] Użycie samolotów w wojsku polskim

Na wiosnę 1919 roku Polska Misja Wojskowa zakupiła w Austrii 38 samolotów Oeffag D.III. Samoloty te przywieziono do Polski złożone, transportem kolejowym. W Krakowie samoloty te zostały zmontowane, ostatnie egzemplarze w lipcu 1919 roku. Ponadto pod koniec 1918 roku zdobyto na terenie Małopolski 7 samolotów tego typu. Łącznie więc polskie lotnictwo wojskowe dysponowało 45 samolotami myśliwskimi Oeffag D.III.

Samoloty te przydzielono do eskadr myśliwskich: 7 Eskadra Myśliwska (12 samolotów) i 13 Eskadra Myśliwska (11 samolotów), pozostałe samoloty skierowano do szkół lotniczych.

Na samolotach Oeffag D.III piloci polscy walczyli w walkach w latach 1919 – 1921, w tym w wojnie polsko-bolszewickiej.

Po zakończeniu działań wojennych kilka tych samolotów używano w 15 eskadrze myśliwskiej (później zmieniono je numer na 112) do 1926 roku. Pojedyncze egzemplarze znajdowały się również w eskadrach treningowych 2 i 3 pułku lotniczego, ostatecznie wycofano je z użycia pod koniec lat dwudziestych.

[edytuj] Opis techniczny

Samolot Oeffag D.III był jednomiejscowym samolotem myśliwskim, półtorapłatem o konstrukcji mieszanej, kadłub kryty sklejką i blachą metalową, płaty płótnem. Usterzenie klasyczne o kształcie eliptycznym. Napęd silnik rzędowy, chłodzony cieczą. Podwozie stałe – klasyczne. Śmigło drewniane.

[edytuj] Dane taktyczno-techniczne samolotu Oeffag D.III serii 53 i 153 (w nawiasie 253)

• Masa:
  • własna: 690 (716) kg
  • całkowita (w locie): 964 (1005) kg
• Wymiary:
  • rozpiętość: 9,00 m
  • długość: 7,35 m
  • wysokość: 2,80 m
• Napęd:
  • wersja 53: silnik rzędowy Austro-Daimler o mocy 185 KM (136 kW)
  • wersja 153: silnik rzędowy 6-cylindrowy Mercedes DIII o mocy 200 KM (147 kW)
  • wersja 253: silnik rzędowy 6-cylindrowy Mercedes DIII o mocy 230 KM (169 kW)
  • Prędkość maksymalna: 188 (202) km/h
  • Czas wznoszenia na wysokość 3000 m: 10 min i 15 s (9 min 15 s)
  • Pułap: 5500 (6000) m
  • Zasięg: 330 (350) km
  • Długotrwałość lotu: 2 godz. i 15 min. (2 godz. 35 min.)
• Uzbrojenie: 2 karabiny maszynowe kal. 7,92 mm Steyer, stałe, zsynchronizowane w górnej części kadłuba
• Załoga: 1