Ostia
Z Wikipedii
Ostia – (po łacinie ujście) antyczne miasto portowe, być może pierwsza kolonia Rzymu, położone w ujściu rzeki Tyber do Morza Tyrreńskiego, około 30 km na zachód od Rzymu, istniejące do dnia dzisiejszego. Ponieważ od czasów starożytnych linia brzegowa odstępowała w ślad za morzem, obecnie port w dalszym ciągu znajduje się nad Tybrem, ale około trzech kilometrów od plaży.
[edytuj] Najstarsze dzieje
[edytuj] Okres od 1400 do 400 r. p.n.e.
Na wschód od Ostii znajdują się wyrobiska solne, z których najprodopodobniej wydobywano sól morską już w środkowym i późnym okresie brązu (1400–1000 lat p.n.e.). Obok wyrobisk mogły we wczesnej erze żelaza (1000-700 lat p.n.e.) istnieć niewielkie wioski.
Zgodnie z przekazami takich autorów jak Enniusz, Liwiusz, Cyceron i Dionizjusz z Halikarnasu Ostia była założona przez czwartego króla Rzymu, Ankusa Marcjusza, w roku 620 p.n.e. Do tej pory nie udało się odnaleźć żadnych pozostałości archeologicznych, które można by datować na ten okres.
