Ostiariusz
Z Wikipedii
Ostariusz – święcenia niższe wprowadzone przez Kościół w obrządku łacińskim w ciągu IV i V wieku. Była to funkcja odpowiadająca dzisiejszemu kościelnemu. Obowiązkiem ostariusza było pilnowanie porządku w kościele oraz dzwonienie na nabożeństwa. Ostariusze trzymali również księgę Pisma Świętego podczas kazania, by kaznodzieja mógł swobodnie wygłaszać i wyjaśniać Słowo Boże.