Pędnik cykloidalny
Z Wikipedii
Pędnik cykloidalny - pędnik okrętowy z pionową lub nieznacznie odchyloną od pionu osią ruchu. Jego zasada działania jest zbliżona do działania koła łopatkowego: łopatki pędnika są obrotowe i sterowane są za pomocą mimośrodu, ale w odróżnieniu od koła łopatkowego są stale zanurzone w wodzie, a sam pędnik cykloidalny służy jako ster.
Pierwsze pędniki cykloidalne typu Kirstena-Boeninga powstały w 1925 roku, jednak większą popularność, ze względu na większą sprawność, zdobyły pędniki typu Voitha-Schneidera z 1930 roku i z niewielkimi zmianami konstrukcyjnymi stosowane są także współcześnie.
Pędniki cykloidalne znajdują zastosowanie na statkach rzecznych, holownikach portowych i innych jednostkach pływających, od których wymaga się dużej zdolności manewrowej, np: żurawie pływające.
Zapoznaj się też z: pojęciami z nawigacji, okrętownictwa i żeglarstwa oraz skrótami przed imionami statków i nazwami okrętów
Portal Żegluga • Wikiprojekt Żegluga • Portal Żeglarstwo
