Pępice (województwo opolskie)
Z Wikipedii
Współrzędne: 50°49'22,6" N 017°24'50,6" E
| Pępice | |
| Województwo | opolskie |
| Powiat | brzeski |
| Gmina | Skarbimierz |
| Położenie | 50° 49' 22,6'' N 17° 24' 50,6'' E |
| Liczba mieszkańców • liczba ludności |
360 |
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
077 |
| Kod pocztowy | 49-351 |
| Tablice rejestracyjne | OB |
|
Położenie na mapie Polski
  Pępice
|
|
Pępice – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie brzeskim, w gminie Skarbimierz.
[edytuj] Historia
Duża wieś, założona na planie owalnicy, o wydłużonym siedlisku, usytuowana na północ od autostrady A4 , sześć kilometrów na południe od Brzegu, na płaskim, niemal bezleśnym terenie Równiny Grodkowskiej. Brukowana główna ulica wiejska z aleją lipową. Wcześniej zmiankowana pod nazwami - Pambitz, Pampitz. Własność książęca, od 1412 r. – kolegiaty św. Jadwigi.
Nazwa miejscowości wg badaczy niemieckich wywodzi się od słowiańskiej Popowice – tj. Księża Wieś. Od tak nazwanej wsi, podczas kolonizacji na prawie niemieckim oddzielić się miała część Pd, którą zwano Konradswaldau, Las Konrada (obecnie Przylesie). Najstarsza wzmianka o Pępicach brzmiąca „Item in Pambitz sunt XLVI mansus solvens vertones”- występuje w roku 1305 w dokumencie „Liber fundationis episcopus vratislaviensis”. Z 1334 roku pochodzi informacja, że książę wrocławski Bolesław sprzedał swemu lennikowi Peterowi Kosmatke 9 3/4 łana w Pampitz. W tym też dokumencie wspomniano o prawie patronatu oraz pośrednio o istnieniu kościoła. W 1412 roku książę brzeski Ludwik II Brzeski nadaje kapitule kolegiaty św. Jadwigi dobra Schönau (Obórki), Konradswaldau i Pampitz na prawie książęcym, wolne od wszelkich obciążeń. Kolejny zapis z XV w. podaje, że Pampitz „przez przeklętych kacerzy i innych wrogów zostało spustoszone”. Wzmianka ta dotyczy najazdów husyckich. Ponowne zniszczenie wsi miało miejsce w 1633 roku, w czasie wojny 30-letniej. Następne, podczas najazdu Fryderyka Wielkiego na Śląsk, w czasie decydującej bitwy z Austrią pod Małujowicami w 1741 roku Pępice zostały częściowo spalone „Z dymem poszła ulica Rybacka za znajdującymi się na niej gospodami. Nie oszczędzono też kościoła i domu parafialnego”
[edytuj] Zabytki
Kościół obecny wybudowany w pierwszej połowie XV w. poczynając od prezbiterium i zapewne zakrystii. Wzmiankowany już w XIV w. (1334), lecz nic nie wiadomo o jego ówczesnej formie. Freski we wnętrzu powstały zapewne wkrótce po zbudowaniu chóru. Spustoszony w czasie wojen husyckich. Od 1534 ewangelicki. W latach 1691 – 1696 kościół nieczynny, kult zawieszony. W latach 1696 - 1697 kościół rekatolicyzowany; potem powrót ewangelików. Zniszczony częściowo w 1741 roku. podczas bitwy pod Małujowicami (spłonęły dachy, wieża i pobliski dom parafialny. Uległy wówczas zniszczeniu akta i kroniki kościelne). Po 1741 roku odbudowa i nadbudowa wieży w konstrukcji ryglowej. W 1931 roku. odkrycie dużego zespołu polichromii gotyckich w prezbiterium z dwu faz XV- wiecznych (z 1440 i 1497). W roku 1933 freski zostały zakonserwowane. Do 1945 kościół ewangelicki, pod patronatem Szkolnego Kolegium Prowincji w Brzegu. Po wojnie użytkowany jako katolicki kościół filialny. Obecnie Kościół Filialny pw. M.B. Różańcowej. Powojenne nieprofesjonalne remonty doprowadziły do zatynkowania lub zniszczenia fresków wewnętrznych, zlikwidowano też barokową wieżę zachodnią, część kościoła otynkowano fakturowym tynkiem cementowym. Kościół otoczony jest kamiennym murem gotyckim o owalnym zarysie, wspartym przyporami, z dwiema bramami z których N-O gotycka, zamknięta ostrołucznie, zaś S-O XIX wieczna, z murowanymi filarami. W obrębie muru dawniej cmentarz ewangelicki, obecnie zniesiony. Za murem kościelnym XVIII-wieczny dworek, niegdyś pastorówka.
Wieś graniczy z powstałym na początku XX w. lotniskiem początkowo wykorzystywanym jako lotnisko sportowe. W latach 30. rozbudowane przez Luftwaffe. M.in. stąd startowały samoloty do nalotów na Polskę w 1939 roku. W 1945 zdobyte przez wojska radzieckie wraz z dużą ilością sprzętu i amunicji. Do lat 90 wielokrotnie powiększone, stanowiło jedną z największych baz lotniczych wojsk radzieckich w Polsce. Po opuszczeniu przez wojska radzieckie w latach 1992-1993, zagospodarowywane na cele cywilne. (źródło: Przewodnik po Ziemi Brzeskiej)
Na terenie lotniska, w bezpośrednim sąsiedztwie wsi Pępice, znajdował się w latach II wojny światowej obóz pracy Brieg - Pampitz. Pierwszymi więźniami obozu byli jeńcy polscy z kampanii wrześniowej. W drugiej połowie 1940 roku zastąpiono ich jeńcami francuskimi. Latem 1941 roku miejsce Francuzów zajęli jeńcy sowieccy, w styczniu 1944 roku w obozie umieszczono Żydów. Od 7 sierpnia 1944 roku do 23 stycznia 1945 roku na bazie istniejącego obozu hitlerowcy utworzyli filię obozu koncentracyjnego Groß-Rosen. W tym czasie w obozie przebywało około 1000 więźniów, wśród nich 600 żołnierzy Armii Krajowej przewiezionych z warszawskiego więzienia na Pawiaku. W dniu 23 stycznia 1945r w związku ze zbliżającym się od wschodu frontem, Niemcy opuścili obóz, ewakuując więźniów w kierunku Sudetów. Na miejscu obozu 11 listopada 1998 roku odsłonięto pamiątkową tablicę.
Obecnie część terenu lotniska przeznaczono na tereny inwestycyjne.
Zobacz też: Pępice
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Mapy i zdjęcia satelitarne:
