Płoć

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Płoć

Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Rząd	karpiokształtne
Rodzina	karpiowate
Rodzaj	Rutilus
Gatunek	płoć
Nazwa systematyczna
Rutilus rutilus
L., 1758

Płoć, płotka (Rutilus rutilus L. 1758) - ryba z rodziny karpiowatych. Występuje w całej Europie z wyjątkiem Półwyspu Iberyjskiego, zlewiska Adriatyku, Grecji oraz północnej Skandynawi, na wschodzie sięga daleko w głąb Azji. Występuje we wszystkich woda słodkich w Polsce (w rzekach i w jeziorach, z wyjątkiem górskich), także w wodach przybrzeżnych Bałtyku. Inne dawne nazwy płoci to: wandrówka, srebrzatka, ramiennica.

Spis treści

1 Tryb życia
2 Opis
3 Pokarm
4 Rozmnażanie
5 Znaczenie gospodarcze
6 Ochrona
- 6.1 Zobacz też
- 6.2 Linki zewnętrzne

[edytuj] Tryb życia

Żyją w stadach, żerują gromadnie. Ryby płochliwe i bardzo ostrożne. Osiągają: 30-40 maksymalnie 50 cm długości, 0,5 - 2 kg wagi. Niektóre z płoci żerują w morzu a trą się w wodach słodkich - jest to anadromiczna forma płoci występująca w Bałtyku. Stanowi pokarm dla szczupaków, sandaczy, sumów oraz boleni.

[edytuj] Opis

Płoć

Ciało krótkie, wysoko wygrzbiecone, bocznie ściśnięte, w wodach ubogich w pokarm bardziej wysmukłe. Głowa krótka, szczęka górna nieco wysunięta przed mały końcowo położony otwór gębowy. Płetwy piersiowe najdłuższymi promieniami sięgają nasad płetw brzusznych. Grzbiet ciemnobrązowy lub szaroczarny z nebieskawym lub zielonkawym połyskiem, boki jasnosrebrzyste, brzuch biały. Płetwa grzbietowa i ogonowa są szare z czerwonawym odceniem , inne płetwy czerwonawe. Tęczówka oka czerwona.

[edytuj] Pokarm

Zjada zarówno pokarm roślinny jak i zwierzęcy. Rodzaje pokarmu i żerowiska zmienia kilkakrotnie. Narybek żywi się planktonem skorupiakowym na płyciznach; roczniaki przechodzą na pokarm denny - skorupiaki, mniejsze larwy owadów ora glony i inne rośliny. Przy długości około 20 cm płoć zaczyna odżywiać się mięczakami, głównie racicznicami.

[edytuj] Rozmnażanie

Samice osiągają dojrzałość płciową w 3-4 roku życia przy długości około 10 cm, samce o rok wcześniej. Tarło odbywa się zazwyczaj na przełomie kwietnia i maja przy temperaturze 15-16 stopni C. Ikra ginie przy temperaturze poniżej 8 stopni C. Składana jest ona na różnym podłożu, zazwyczaj są to rośliny podwodne, stare liście i łodygi trzcin; z ich braku mogą to być kamienie. Ikra trzyma się podłoża dzięki specjalnym kosmkom. Samica o długości 10 cm składa około 2500 ziaren ikry. Wylęg następuje po upływie około 12 dni. Po około 20 dniach wylęg napełnia pęcherz pławny i rozpoczyna aktywne życie. Ciało pokrywa się łuską przy długości około 5 cm.Płoć rośnie wolno, w wieku 10 lat osiąga długość 22cm. Żyje do 15-18 lat. W warunkach naturalnych często krzyżuje się z leszczem, krąpiem, wzdręgą, kleniem i ukleją.