Parkowo

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).


Parkowo
Województwo	wielkopolskie
Powiat	obornicki
Gmina	Rogoźno
Sołtys	Józef Szmania
Położenie	52° 42' N 16° 55' E
Liczba mieszkańców (2005) • liczba ludności	1013
Strefa numeracyjna (do 2005)	67
Kod pocztowy	64-608
Tablice rejestracyjne	POB
Położenie na mapie Polski Parkowo

Kościół pw. NMP Królowej Świata i św. Małgorzaty

Widok Parkowa od strony Hubów

Parkowo – wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, powiecie obornickim i gminie Rogoźno, na skraju Puszczy Noteckiej.

proboszcz parafii NMP Królowej Świata w Parkowie: ks. mgr Zbigniew Szyk (również dziekan rogoziński)
dyrektor Zespołu Szkół w Parkowie (Szkoła Podstawowa im. Józefa Wybickiego i Gimnazjum): mgr Maria Cisowska
dyrektor Przedszkola Samorządowego "Słoneczne Skrzaty": mgr Halina Smoleń
radni gminy Rogoźno z Parkowa: Wanda Wiśniewska, inż. Jarosław Witt
radny powiatu obornickiego z Parkowa: Adam Nadolny
prezes Ochotniczej Straży Pożarnej w Parkowie: Marian Łukaszewicz
przewodnicząca Koła Gospodyń Wiejskich w Parkowie: mgr Ewa Szatkowska

We wsi znajduje się nowoczesny Zespół Szkół z Izbą Pamięci Józefa Wybickiego, przedszkole, biblioteka, agencja pocztowa, ośrodek zdrowia, remiza OSP, przystanek PKP i oczyszczalnia ścieków. Nieopodal Parkowa znajduje się rezerwat przyrody Wełna.

[edytuj] Historia

Nazwa miejscowości pochodzi od imion – Parko, Parek, Park. Pierwsza wzmianka pochodzi z 1391. Niegdyś lokowano tutaj miasteczko Sławkowo, które jednak nie utrzymało się. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.

[edytuj] Zabytki

Najcenniejszym zabytkiem jest barokowo-klasycystyczny kościół parafialny pw. NMP Królowej Świata i św. Małgorzaty zbudowany w latach 1780-1802 na planie koła z centralnie umieszczoną kopułą. Wewnątrz cudami słynący obraz Matki Bożej Parkowskiej Królowej Świata z XVII wieku. W podziemiach krypta z prochami fundatorów i proboszczów. Jest to czwarty kościół zbudowany na tym miejscu od założenia parafii w XIV wieku, poprzednie trzy były drewniane. Warto zaznaczyć, że parkowska świątynia wraz z kościołem pw. św. Wita w Rogoźnie i kościołem filialnym w Wełnie zostały wpisane do rejestru zabytków jako trzy pierwsze obiekty z gminy Rogoźno w dniu 12 grudnia 1932 roku.
Przy kościele budynki dzwonnicy, plebanii i dawnej organistówki z XIX wieku.
Na obrzeżach wsi pobudowano w latach 30. tzw. "poniatówki" - zagrody dla sprowadzonych wtedy górali. Kuźnia z 1937 roku w tym samym stylu.

[edytuj] Zasłużeni związani z Parkowem

Józef Wybicki (1747-1822) – autor "Mazurka Dąbrowskiego", patron miejscowej Szkoły Podstawowej, wykonawca testamentu Franciszka Rostworowskiego, na mocy którego zobowiązał się do dokończenia prac budowlanych przy obecnym kościele w Parkowie.
Adam Grabowski (1739-1792) – generał major wojsk polskich, szambelan Augusta III, starosta lipiński, odznaczony Orderem św. Stanisława w 1785 roku, właściciel Wełny i Parkowa. Jego żoną była Ludwika z Turnów. Jeden z głównych fundatorów kościoła w Parkowie. Epitafium generała znajduje się w ołtarzu płd. kościoła w Parkowie. Spoczywa w podziemiach.
Jędrzej Daleki – żołnierz napoleoński, zesłaniec z Wyspy św. Heleny.
Wiktor Mędlewski – ksiądz, proboszcz parkowski w latach 1890-1924, dziekan rogoziński, obrońca polskości w czasach zaborów.
Władysław Penier - kierownik szkoły w Parkowie w latach 1930-1939, znakomity nauczyciel i wychowawca, zginął w obozie koncentracyjnym w Majdanku 12 maja 1943 roku.