Parzystość
Z Wikipedii
Symetria parzystości jest dyskretną symetrią odbić lustrzanych w czasoprzestrzeni:
Transformacje te tworzą dyskretną grupę Z2 = {g,e} (e opisuje transformację tożsamościową i g·g=e).
W mechanice kwantowej transformacji tej towarzyszy istnienie operatora parzystości P
Z własności grupy wynika, że P·P = I. Funkcje własne o określonej parzystości spełniają równanie własne
z λ2 = 1. Parzystość może więc być równa -1 lub +1. Stany z parzystością -1 nazywamy stanami lewoskrętnymi a stany z parzystością +1 stanami prawoskrętnymi.
W elektrodynamice, chemii (izomeria optyczna, chiralność) istnieje symetria parzystości – obiekty lewoskrętne i prawoskrętne podlegają tym samym prawom.
W biologii i fizyce słabych oddziaływań symetria parzystości jest złamana – obiekty lewoskrętne i prawoskrętne zachowują się inaczej.