Pelopidas
Z Wikipedii
Pelopidas, gr. Πελοπίδας(zm. 364 p.n.e.) — polityk i strateg tebański.
Pochodził ze znamienitej rodziny. Jego przyjacielem był słynny wódz tebański Epaminondas, który w 384 p.n.e. uratował Pelopidasowi życie podczas potyczki pod Mantineją[1].
W 382 p.n.e. Pelopidas ucieka z Teb do Aten, gdy Foibidas przy pomocy Spartan zdobywa Teby.
Stanął na czele powstania, które wybuchło w 379 p.n.e. w sprzeciwie wobec wprowadzenia w Tebach ustroju oligarchicznego; powstańcom udało się zmusić stacjonujący w Tebach spartański garnizon do kapitulacji i przywrócić w Tebach demokrację.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Nie mylić z żadną z bitew pod Mantineją
