Pinus clausa
Z Wikipedii
| Pinus clausa | |
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | nagonasienne |
| Podgromada | nagonasienne drobnolistne |
| Klasa | iglaste |
| Podklasa | Pinidae |
| Rząd | sosnowce |
| Podrząd | Pinineae |
| Rodzina | sosnowate |
| Podrodzina | Pinoideae |
| Rodzaj | sosna |
| Gatunek | Pinus clausa |
| Nazwa systematyczna | |
| Pinus clausa Chapm. ex Engelm. |
|
Pinus clausa Chapm. ex Engelm. - gatunek drzewa iglastego z rodzaju sosna należącego do rodziny sosnowatych. Sosna ta występuje w stanie dzikim w Ameryce Północnej na dwóch osobnych obszarach USA: jeden w centralnej Florydzie, drugi w zachodniej Florydzie i Alabamie. Populacje oddalone są od siebie o 200 km. Drzewa tego gatunku rzadko osiągają wiek 100 lat.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Drzewo o owalnej, rozłożystej koronie. Tworzy także formy krzewiaste.
- Pień
- Przeważnie osiąga wysokość 5-10 m, wyjątkowo 21 m. Średnica pnia 45-50 cm. Kora cienka, brązowa do szarobrązowej, z wiekiem łuszczy się.
- Liście
- Igły zebrane po 2, długości 5-10 cm. Elastyczne, delikatnie skręcone, silnie zgięte łamią się.
- Kwiaty
- Drzewo jednopienne. Kwiaty męskie cylindryczne, żółte, wyrastają blisko szczytu gałązki. Kwiaty żeńskie od żółtych po fioletowe.
- Szyszki
- Długości 4-8 cm, brązowe do szaro-brązowych, często w skupiskach. Łuski z niewielkim ostrym kolcem. Szyszki pozostają zamknięte przez wiele lat. Otwierają się pod wpływem wysokiej temperatury towarzyszącej pożarom lasu. Z uwolnionych nasion wyrasta nowe pokolenie drzew.
- Biotop, Wymagania
- Rośnie na piaszczystym podłożu, na terenach niesprzyjających wzrostowi dużych drzew innych gatunków, dzięki czemu może z nimi z sukcesem współzawodniczyć o dostęp do światła. Preferuje miejsca nasłonecznione.
[edytuj] Zastosowanie
Ze względu na liczne i gęste gałęzie drewno P. clausa zazwyczaj nie nadaje się do wykorzystania. Jeżeli już jest wykorzystywane, to najczęściej stanowi źródło miazgi drzewnej.
Stanowiska P. clausa pełnią istotną rolę jako siedlisko zagrożonego gatunku jaszczurki Neoseps reynoldsi należącego do rodziny scynków.
