Piotr Apostoł

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Święty Piotr

Imię łacińskie	Petrus
Data wyboru	30r. ne
Imię i nazwisko	Szymon Piotr
Urodzony	? Galilea
Zmarł	67r. ne Wzgórze Watykańskie

Szymon Piotr (łac. Petrus, gr. Πέτρος Petros (petros = kamień, petra = skała), aram. כיפא Kefas (kefa = skała, opoka) ) (pontyfikat: 30? - ok. 67) – apostoł, uważany przez KRK za pierwszego papieża. Wg ewangelii Szymon syn Jana, do ok. 30 - rybak z Kafarnaum w Galilei, następnie apostoł, uczeń Jezusa. Święty katolicki i prawosławny. Św. Piotr jest autorem dwóch Listów, włączonych do kanonu Nowego Testamentu.

[edytuj] W Nowym Testamencie

Losy Piotra opisują Ewangelie oraz Dzieje Apostolskie.

Wg nich na wezwanie Jezusa Piotr porzucił swój zawód rybaka i został Jego uczniem. Kiedy jako pierwszy uznał Jezusa za Mesjasza, Ten nadał mu imię Piotr (gr. πετρος, aram. Kefas), od greckiego słowa Petros ("skała" w znaczeniu "głaz"), na której będzie utworzony Kościół chrześcijański (według doktryny katolickiej) i powiedział "I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie". Jednak te słowa są podważane przez protestantów, jako wynik błędnego tłumaczenia (Istotna jest tu różnica między petros (kamień) a petra (skała) i znaczenia gr. "kai" zarówno "a" jak i "i").

Jezus przepowiedział mu, że po swoim pojmaniu Piotr wyprze się go trzykrotnie, co wg ewangelii miało się potwierdzić. Podczas pojmania Jezusa usiłował go bronić atakując mieczem jednego z napastników i obcinając mu ucho. Według 21. rozdziału Ewangelii wg św. Jana, Jezus ponownie powierzył Piotrowi opiekę nad swoim Kościołem: "Paś baranki Moje".

Po Zesłaniu Ducha Św. Piotr, prawdopodobnie przez pewien czas, przewodził Kościołowi w Jerozolimie. Piotr jako pierwszy z apostołów podjął się nawracania pogan. Podczas konfliktu Pawła z Tarsu ze zwolennikami narzucenia prawa żydowskiego ochrzczonym poganom, Piotr na Soborze jerozolimskim, wyraźnie wystąpił w jego obronie, lecz później unikał zajęcia jasnego stanowiska za co został publicznie skarcony przez Pawła.

[edytuj] Rodzina

Nowy Testament w kilku miejscach wyraźnie stwierdza fakt, iż apostoł Piotr był żonaty - Ewangelie zgodnie mówią o teściowej Piotra (Mateusza 8:14, Marka 1:30, Łukasza 4:38), zaś apostoł Paweł stwierdził, iż jedynie on i Barnaba nie byli żonaci, podczas gdy reszta apostołów, w tym Kefas (tj. Piotr), zabierali ze sobą w podróże misyjne swoje żony chrześcijanki (1 Koryntian 9:5).

[edytuj] Pobyt w Rzymie

Pobyt Piotra w Rzymie jest poddawany w wątpliwość, gdyż Biblia nic nie wspomina na ten temat oraz nie znaleziono wiarygodnych źródeł pisanych z tamtego okresu, mogących tę legendę potwierdzić. W Rzymie, w grobowcu, który miał być rzekomo miejscem spoczynku Piotra, znajdowały się kości kilku mężczyzn oraz kilkudziesięcioletniej kobiety. Zgodnie z Pismem Świętym został wysłany do Mezopotamii, o czym świadczą słowa z 1. Listu apostoła: "Pozdrawia was zbór w Babilonie, wespół z wami wybrany" (1 Piotra 5:13-cytat z Biblii Warszawskiej).

Inna legenda mówi, że gdy w Rzymie rozpoczęły się prześladowania chrześcijan (za czasów Nerona), Piotr postanowił uciec z miasta. Wówczas ukazał mu się Jezus. Piotr spytał go, dokąd idzie (łac. Quo vadis, Domine?). Jezus miał mu odpowiedzieć "idę do miasta, aby mnie powtórnie ukrzyżowano". Wówczas Piotr zawrócił, a w miejscu tego wydarzenia postawiono kościół. To wydarzenie zawarł Henryk Sienkiewicz w swojej powieści Quo vadis.

Kościelna tradycja głosi, że Piotr zginął w Rzymie na Wzgórzu Watykańskim. Zginął męczeńsko na krzyżu (na własną prośbę) głową w dół, ponieważ mówił iż nie jest godzien umrzeć jak Chrystus. Później w tym miejscu postawiono kościół, w którym złożono jego ciało. Dziś w tym miejscu stoi Bazylika św. Piotra.

[edytuj] Błędy

Od chwili objęcia opieki nad kościołem w Jerozolimie apostoł Piotr dopuścił się kilku błędów doktrynalnych, dotyczących głównie literalnego pojmowania części przepisów prawa mojżeszowego. Początkowo, Piotr unikał pogan i uważał, że nie mają oni udziału w Ewangelii. Pogląd ten uległ częściowej zmianie dopiero po wizji jaką otrzymał od Boga i po wizycie w domu Korneliusza, kilka lat po śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa (Dzieje Apostolskie 10). Kilkanaście lat później apostoł Piotr wraz z innymi członkami kościoła jerozolimskiego przebywał wśród chrześcijan nawróconych spomiędzy pogan w Antiochii, bez okazywania jakiejkolwiek dyskryminacji. Dowiedziawszy się jednak o przybyciu wysłanników apostoła Jakuba, upozorował sytuację, jakoby zachowywał ceremonialną czystość i nie jadał z poganami. Obecny przy tym apostoł Paweł nazwał zachowanie Piotra nagannym i obłudnym oraz publicznie skarcił przełożonego kościoła jerozolimskiego, wygłaszając mu kazanie na temat zbawienia przez wiarę w Chrystusa niezależnie od prawa mojżeszowego (List do Galatów 2:11-21).

[edytuj] Atrybuty

Święty Piotr Apostoł przedstawiany jest jako łysiejący, siwy, brodaty starzec. W dłoni trzyma klucz lub parę kluczy. Rzadziej towarzyszą mu inne atrybuty: ryba, paliusz, kogut, księga, kapelusz, kwiat lub zwój.