Polichlorowane bifenyle
Z Wikipedii
Polichlorowane bifenyle (PCB) - ogólna nazwa organicznych związków chemicznych, pochodnych bifenylu, w którym część atomów wodoru zastąpiono atomami chloru.
Związki te były masowo produkowane przez Monsanto w Anniston w Alabamie, General Electric oraz kilku innych koncernów chemicznych na świecie od lat trzydziestych XX wieku. Używane były jako ciecze elektroizolacyjne w transformatorach (olej transformatorowy), kondensatorach i innych urządzeniach elektrycznych ze względu na ich dobre właściwości dielektryczne, niepalność i stabilność chemiczną. Były też stosowane jako oleje smarne, dodatki do tworzyw sztucznych, dodatki do klejów, nasycano nimi materiały budowlane co nadawało im własności samogasnące. Oleje kondensatorowe na bazie PCB były sprzedawane pod różnymi nazwami handlowymi m.in: Aroclor (Monsanto), Pyranol' (General Electric). Handlowo dostępne PCB stanowiły statystyczną mieszaninę wszystkich 209 kongerów tych związków.
W latach 60. XX wieku odkryto ich silne własności rakotwórcze. Stwierdzono także, że w środowisku naturalnym ulegają one bardzo powolnemu rozkładowi z wydzieleniem pochodnych o własnościach zbliżonych do dioksyn i powodują bardzo trudne do usunięcia skażenie gleby i wody. Powodują one raka, choroby układów immunologicznego i nerwowego, uszkodzenia wątroby, bezpłodność, a także uszkodzenie płodu u kobiet w ciąży.
Stosowanie tych związków zostało zabronione od 1977 w USA. W Polsce i Unii Europejskiej stosowanie tych związków jest legalne, aczkolwiek obłożone ścisłymi ograniczeniami.
