Próg rentowności
Z Wikipedii
Próg rentowności – nazywany także punktem wyrównania (ang. BEP – break even point).
Próg rentowności obrazuje sytuację, w której przychody ze sprzedaży pokrywają koszty stałe i zmienne przedsiębiorstwa. Warunkiem koniecznym obliczenia progu rentowności jest podział kosztów przedsiębiorstwa na koszty stałe (np. amortyzacja jest kosztem stałym) i koszty zmienne (np. energia wykorzystywana w produkcji, materiały, czy też wynagrodzenia pracowników produkcyjnych, o ile rosną one w miarę wzrostu produkcji).
Próg rentowności można wyrazić ilościowo (tzn. ile sztuk produktu trzeba sprzedać), lub wartościowo (tj. jaką wartość musi osiągnąć ta sprzedaż). W progu rentowności firma nie ponosi straty ani też nie osiąga zysku, wynik finansowy jest równy 0. Ale co ważne, w progu rentowności przepływy pieniężne są równe amortyzacji, gdyż jest ona kosztem niepieniężnym (nie wiąże się z nią wypływ gotówki z firmy).
Próg rentowności oblicza się wg poniższych wzorów:
- BEP ilościowy = (koszty stałe)/(cena – koszt jednostkowy zmienny)
- BEP wartościowy = (koszty stałe)/((cena – kjz)/cena), lub KS/(marża jednostkowa/cena)
- BEP procentowy = (koszty stałe)/(popyt)*100
PRi = Ks/p- Kz
