Prząśniczka
Z Wikipedii
Prząśniczka - to utwór muzyczny napisany przez Stanisława Moniuszkę - pierwotnie na głos i fortepian; obecnie często wykonywany na instrumentach dętych. Słowa do melodii ułożył Jan Czeczot.
Od 29 lipca 1998 roku, dzięki inicjatywie łódzkiego radnego Andrzeja Jędrzejczaka, "Prząśniczka" została oficjalnym hejnałem Łodzi i jednym z miejskich symboli. Hejnał grany jest codziennie na trąbce o godzinie 12:00 z balkonu Urzędu Miasta Łodzi przy ul. Piotrkowskiej 104 (w dawnym Pałacu Heinzla). Melodia rozbrzmiewa również o pełnej godzinie jako dźwięk zegara z wieży dawnego Ratusza Miejskiego na łódzkim Placu Wolności.
[edytuj] Tekst
U prząśniczki siedzą jak anioł dzieweczki, przędą sobie przędą jedwabne niteczki.
Kręć się kręć wrzeciono! wić się tobie wić! Ta pamięta lepiej, czyja dłuższa nić.
Poszedł do Królewca młodzieniec z wiciną, łzami się zalewał, żegnając z dziewczyną.
Kręć się kręć wrzeciono! wić się tobie wić! Ta pamięta lepiej, czyja dłuższa nić.
Gładko idzie przędza, wesołej dziewczynie, pamiętała trzy dni o wiernym chłopczynie.
Kręć się kręć wrzeciono! wić się tobie wić! Ta pamięta lepiej, czyja dłuższa nić.
Inny się młodzieniec podsuwa z ubocza i innemu rada dziewczyna ochocza.
Kręć się kręć wrzeciono! prysła wątła nić Wstydem dziewczę płonie, wstydź się, dziewczę, wstydź!
