Puffer
Z Wikipedii
Puffer - typ pistoletu kawaleryjskiego powstały w drugiej połowie XVI w.
Puffer był pistoletem olstrowym małego kalibru z kołowym zamkiem. Chwyt pistoletowy (kolba) był prosty lub lekko odchylony ku dołowi. Miał kształt zwężającego się ku końcowi kolby stożka. Charakterystyczne było zakończenie chwytu w postaci dużej, kulistej głowicy. Ułatwiało to wyciąganie puffera z olster. Poza tym pozwalało na użycie puffera w charakterze broni obuchowej, co czyniono jednak dość rzadko, ponieważ zamek kołowy było łatwo uszkodzić. Strzał z puffera oddawano, przechylając go na bok, tak, aby zamek znalazł się u góry, co usprawniało jego działanie. Dobrze wyszkoleni kawalerzyści przed oddaniem strzału wykonywali zwrot koniem tak, aby strzelać w bok. Strzelanie nad końskim łbem groziło ogłuszeniem zwierzęcia, stąd starano się tego nie robić. Jeździec miał na wyposażeniu dwa puffery, stąd zawsze wytwarzane były w parach (lewy i prawy). Zastosowanie puffera zmieniło taktykę walki jazdy w zachodniej Europie na tzw. karakol (korakol). Pufferów używała m. in. rajtaria.
