Rakieta przeciwlotnicza
Z Wikipedii
Rakieta przeciwlotnicza jest to pocisk wystrzeliwany z powietrza, ziemi lub wody (ze statku lub okrętu podwodnego ), który ma za zadanie zestrzelić maszynę lotniczą (samolot, śmigłowiec). Zalicza się go wtedy odpowiednio do klasy: powietrze-powietrze, ziemia-powietrze, albo woda-powietrze. Rakiety są kierowane za pomocą: radaru, na źródło ciepła, wiązki lasera, optycznie za pomocą kamer telewizyjnych. Stosuje się także niekierowane pociski rakietowe.
Gdy naprowadza ją radar polega to na tym, że operator radaru zaznacza cel wiązką radaru i zależnie od rodzaju pocisku naprowadza go na cel za pomocą sygnałów kierujących, wiązki prowadzącej lub systemu samonaprowadzania w końcowej fazie lotu. Często spotyka się kombinacje kilku metod naprowadzania na cel.
Rakieta naprowadzana na źródło ciepła zostaje wystrzelona w kierunku celu po uprzednim jego namierzeniu i identyfikacji a następnie naprowadza się na źródło ciepła.
Gdy naprowadza ją za pomocą lasera pilot zaznacza cel wiązką i na tak oświetlony cel naprowadza się rakieta.
