Ramiro II
Z Wikipedii
Ramiro II (ok.900–951), syn Ordona II, król Leónu w latach 931-951. Pierwotnie był tytularnym królem jedynie małej części Asturii. Zyskał koronę Leónu (i Galicji) po tym jak jego brat - Alfonso IV abdykował w 931.
Ramiro był twórcą przymierza między Nawarrą, Aragonią i Leónem, dzięki któremu w 939, w bitwie pod Simancas pokonano Muzułmanów. Pozwoliło to na przesunięcie granicy królestwa z Duero do Tormes.
W ostanich latach swoich rządów Ramiro musiał zgodzić się na kastylijską niepodległość pod rządami hrabiego Fernána (Ferdynanda) Gonzáleza. W 950 jeszcze raz poprowadził wyprawę przeciwko Muzułmanom i pokonał ich w bitwie pod Talavera.
Był dwukrotnie żonaty:
- ok. 925 ożenił się z Adosindą Osórezą (córką hrabiego Gutierresa Osóreza i Aldonça Gutiérrez). "Rozwiedli" się w 930. Ich dzieci:
- infant Beremund z Leónu (930-941),
- infantka Teresa z Leónu,
- infant Ordono III z Leónu (ok. 926-955).
- w 932 poślubił Urrakę z Pampeluny (córkę Sancha I z Nawarry). Ich dzieci:
- infant Sancho I z Leónu (935-966),
- infantka Elwira z Leónu (?-986).
| Poprzednik Alfons IV Mnich |
 |
król Leónu 931–951 |
|
Następca Ordono III |
