Rebelia na Thanedd
Z Wikipedii
Rebelia na Thanedd to fikcyjne wydarzenie opisane przez Andrzeja Sapkowskiego w sadze o wiedźminie
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Pierwszego lipca Roku Wielkiej Wojny odbył się wielki bankiet czarodziejów na wyspie Thanedd, który przekształcił się w zorganizowaną walkę w której wzięli udział czarodzieje (podzieleni na dwa obozy: wierni królom Północy oraz rzekomi zdrajcy przekupieni przez Nilfgaard), armia Nilfgaardu (złożona z oddziałów Wiewiórek).
Konflikt rozpoczął się od wzięcia w niewolę członków Kapituły:
- Vilgefortza, przy którym znaleziono listy przekupionych nilfgaardczyków
- Franceski Findabair, która według Filippy zdradziła, bo Emhyr obiecał elfom własne państwo na ziemiach podbitych przez Nilfgaard
- Fercarta oraz Terranovę
Ich pojmanie przeprowadziła Filippa Eilhart wspomagana przez Dijkstrę i wojska redańskie (które po akcji wsiadły na okręt "Spada", nie biorąc udziału w późniejszych walkach). W Garstangu, w sali obrad, wywiązała się kłótnia dotycząca polityki. Filippa oskarżała Vilgefortza o sprzymierzenie się z Emhyrem, Tissaia de Vries posądzała członków Rady o służalczość wobec królów a Filippę o zdradę Kapituły (zakucie jej członków w dwimerytowe kajdany). Nagle do sali wkroczyła Yennefer z rozkazu Tissai prowadząc Ciri, będącą w transie. Medium oznajmiło, że zeszłej nocy wojska Lyrii i Aedirn zaatakowały pograniczny fort Glevitzingen, a sprowokowane tym wojska nilfgaardzkie rozpoczęły kontratak. W Aedirn wezwano ludność do powstania przeciw Nilfgaardowi. Ciri wywieszczyła też, że król Vizimir został zasztyletowany przez zamachowca. Następnie Tissaia de Vries zdjęła magiczną blokadę nałożoną na pałac i uwolniła więźniów, zaś Francesca Findabair otworzyła podziemia z których wyszli Scoia'tael dowodzeni przez Cahira i pomagającego mu Rience'a. Komanda te wpłynęły tajnym przesmykiem we wnętrze Thanedd i tam się ukryły czekając na sygnał do walki. Tissaia, widząc co spowodowała, próbowała pojednać stronnictwa, lecz Vilgefortz ją wyśmiał, a arcymistrzyni uciekła. Czarodzieje zaczęli się nawzajem zabijać, zaś elfy ruszyły w pościg za Ciri (bez efektu, wiedźminka bowiem wymknęła się i weszła w Teleport Lary). Walki powoli ustawały, aż całkiem zniknęły.
Ofiary śmiertelne:
- Artaud Terranova, pozbawiony głowy przez Geralta
- Fercart
- Hen Gedymdeith, zmarł na zawał serca
- Lydia van Bredevoort, próbując chronić Vilgefortza
- Drithelm, Radcliffe, Marquard, Rejean, Bianca d'Este
- elfy Scoia'tael
