Roman Romkowski
Z Wikipedii
Roman Romkowski, właściwie Natan Grinszpan-Kikiel (1907 - 1965) - polski komunista żydowskiego pochodzenia, odpowiedzialny za zwalczanie podziemia niepodległościowego w Polsce w latach 1945-1956.
Bez wykształcenia (ukończył tylko dwie klasy szkoły powszechnej). Członek organizacji komunistycznych od 1922. Wielokrotnie więziony za działalność komunistyczną. Od 1941 w ZSRR walczył jako dowódca brygady partyzantki radzieckiej na Białorusi. Latem 1944 skierowany do dyspozycji CBKP, wtedy przyjął nazwisko Romkowski.
Od lipca 1944 oficer w Resorcie Bezpieczeństwa w stopniu podpułkownika. Następnie, w sierpniu 1944 roku, objął stanowisko dyrektora Departamentu Kontrwywiadu w ówczesnym Resorcie Bezpieczeństwa Publicznego. Sprawował tę funkcję do 6 września 1945. Jednocześnie (od stycznia 1945) pomocnik Ministra Bezpieczeństwa. Po reorganizacji struktur ministerstwa z 6 września 1945 roku stanął na czele Departamentu I MBP odpowiedzialnego za kontrwywiad, gdzie pozostał do stycznia 1946.
Od stycznia 1946 wiceminister MBP i szef UB. Od 1949 generał brygady i I wiceminister. Jego wpływy w resorcie przewyższały wpływy nominalnego ministra - miał prawo składać meldunki bezpośrednio Ławrientijowi Berii. W 1956 aresztowany i w marcu 1957 skazany na 15 lat więzienia za znęcanie się nad zatrzymanymi i kopiowanie metod beriowszczyzny w organach bezpieczeństwa. Zwolniony w 1964.