Rudolf von Delbrück
Z Wikipedii
Martin Friedrich Rudolf von Delbrück (ur. 16 kwietnia 1817 w Berlinie, zm. 1 lutego 1903 w Berlinie) - pruski polityk, zwany "prawą ręką Bismarcka".
Jemu zawdzięczały Prusy pozyskanie dla północnego związku celnego Hannoveru i Oldenburga (1851), a potem doskonale pomyślane i przewidujące traktaty handlowe z Włochami, Francją i Belgią. Jego dziełem był również wielki związek celny z roku 1866, skupiający dookoła Prus niemal wszystkie państwa późniejszej Rzeszy i przygotowujący w ten sposób powstanie Cesarstwa Niemieckiego. Po wojnie prusko-francuskiej 1870—1871 roku brał bardzo czynny udział w rokowaniach pokojowych w Wersalu i ustalił ekonomiczne i finansowe klauzule traktatu frankfurckiego. Za położone dla państwa niemieckiego zasługi otrzymał 200000 talarów i został szefem urzędu kanclerskiego. Na tym stanowisku pozostał do roku 1876, po czym ustąpił, poróżniwszy się z Bismarckiem w sprawie wykupu kolei przez państwo; jako zdecydowany zwolennik niekrępowanej inicjatywy prywatnej w rzeczach gospodarczych nie chciał się zgodzić na obarczanie państwa prowadzeniem tak skomplikowanego przedsiębiorstwa, jak koleje żelazne.
