Sąd Sześciu Miast
Z Wikipedii
Sąd Sześciu Miast (łac. Iudicium commissariorum sex civitatum) – w latach 1356-1725 sąd najwyższej - III instancji w strukturze sądownictwa miast Małopolski lokowanych na prawie magdeburskim, powołany przez króla Kazimierza Wielkiego edyktem z dnia 5 października 1356 roku.
Do jego właściwości należało rozpatrywanie odwołań od orzeczeń Sądu Wyższego Prawa Niemieckiego w sprawach wójtów i sołtysów wsi królewskich oraz wydawanie ortyli i pouczeń w kwestiach wątpliwych lub szczególnie skomplikowanych pod względem prawnym, przedstawianych przez sądy miejskie. W tym też zakresie zastąpił praktykę sądów niższych zasięgania opinii prawnej sądu w Magdeburgu.
W skład sądu wchodzili komisarz królewski, radca, oraz po dwóch przedstawicieli (komisarzy) największych małopolskich miast: Krakowa, Kazimierza, Bochni, Wieliczki, Nowego Sącza i Olkusza.
