Sławomir Mrożek
Z Wikipedii
Sławomir Mrożek (ur. 29 czerwca (błędna, publikowana data: 26 czerwca) 1930 w Borzęcinie) – polski dramatopisarz i prozaik. Autor satyrycznych opowiadań i utworów dramatycznych o tematyce filozoficznej, politycznej, obyczajowej i psychologicznej.
Debiutował w 1950 roku jako rysownik, od 1953 publikował cykle rysunków w Przekroju. W 1962 został jednym z czterech pierwszych laureatów literackiej nagrody im. Kościelskich. W 1968 na łamach prasy francuskiej opublikował list – protest przeciwko interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji.
W 1963 wyemigrował z kraju, mieszkał w Paryżu, USA, Niemczech i Meksyku. W 1996 powrócił do Polski. W 2002 roku przeżył udar mózgu, którego wynikiem była afazja. Skutkiem tego utracił możliwość posługiwania się językiem zarówno mówionym jak i pisanym. Dzięki terapii, która trwała około trzy lata, odzyskał zdolność pisania i mówienia. Efektem walki z chorobą jest jego autobiografia.
[edytuj] Ważniejsze utwory
- Słoń
- Policja
- Tango
- Emigranci
- Portret
- Miłość na Krymie
- Wesele w Atomicach
- Lew
