Sala Poselska
Z Wikipedii
Sala Poselska należy do komnat reprezentacyjnych II piętra Zamku na Wawelu. Zamyka ona od południa ciąg sal drugiego piętra skrzydła wschodniego. Służyła ona niegdyś jako miejsce audiencji i obrad sejmowych. Jej ściany, przeprute z trzech stron wielkimi oknami, tworzą wnętrze o charakterze świetlistej altany. Pod stropem znajduje się malowany fryz ilustrujący antyczny tekst tzw. Tablicę Kebesa, alegoryczną historię życia ludzkiego.
Najbardziej oryginalnym elementem wystroju Sali był kasetonowy strop wypełniony 194 rzeźbionymi, polichromowanymi głowami ludzkimi. Stworzyli je w latach 1535-1540 Sebastian Tauerbach i Hans Sznycer. Geneza i znaczenie głów jest do dziś nie wyjaśnione. Pewne jest natomiast, że 30 zachowanych głów zajmuje obecnie nieprawidłowe pozycje w błędnie zrekonstruowanym stropie.
W urządzeniu Sali Poselskiej starano się nawiązać do jej historycznych funkcji. Stąd portrety Zygmunta Starego i Anny Jagiellonki oraz fotel zastępujący nie zachowany tron. Jego tłem jest XVI-wieczny arras z białym orłem ofiarowany Zygmuntowi Augustowi przez Krzysztofa Krupskiego, starostę horodelskiego. Na sąsiednich ścianach rozwieszono arrasy z serii pejzażowo-zwierzęcej. W narożniku znajduje się XVIII-wieczny piec kaflowy pochodzący z pałacu w Wiśniowcu.
[edytuj] Bibliografia
- Anna Beba, Album Multimedialny, Impresja Wydawnictwa Elektroniczne, Przeźmierowo 1998.
