Ser jabłkowy
Z Wikipedii
Ser jabłkowy (lit. obuolių sūris) – potrawa kuchni litewskiej. Wbrew nazwie nie ma nic wspólnego z produktem mleczarskim – nazwy używa się ze względu na podobieństwa procesu wykonania i końcowego kształtu obu tych produktów.
[edytuj] Składniki
[edytuj] Sposób przyrządzenia
Obrane i pokrojone w "8-ki" lub "16-ki" jabłka należy zasypać cukrem, wymieszać i zostawić na 1-2 dni, aby powstał sok, który należy zlać do naczynia i gotować na bardzo małym ogniu, aż ściemnieje, zgęstnieje i zostanie mniej więcej połowa ilości początkowej. Wtedy wsypuje się jabłka z cynamonem i gotuje, cały czas mieszając, aż masa będzie odpowiednio gęsta.
Masa jest dobra, gdy już przestaje lgnąć do ścianek naczynia. Można to sprawdzić inaczej: na wilgotną ściereczkę włożyć trochę masy, przykryć suchą i ścisnąć – jeżeli masa już się nie przyklei to znaczy, że przyszedł koniec gotowania. Wtedy masę jabłkową wykładamy do wilgotnych, płóciennych lub z gazy, woreczków i wieszamy w przewiewnym miejscu, aby wyschły. Można także wyłożyć do płaskich, zmoczonych w zimnej wodzie naczyń, a gdy zastygnie wyjąć i podsuszyć. Przechowywać zawinięte w pergamin w chłodnym i suchym miejscu.
Aby otrzymać "ser marmurkowy", tzn. z wzorzystymi plamkami, do gotowanego soku wsypuje się ¾ przygotowanej ilości jabłek, a resztę na samym końcu gotowania, aby nie zdążyły się rozgotować.
W efekcie końcowym „ser” jest trochę podobny do suszonych owoców (np. moreli), ale nie tak bardzo suchy i lekko, prawie niezauważalnie, ciągnący się.
Można go przechowywać do dwóch tygodni w lodówce, bądź innym suchym i chłodnym miejscu.Można podawać z niesłodką herbatą lub kawą; dobry jest także jako dodatek do wina.
