Serapis
Z Wikipedii
Serapis to bóstwo grecko-egipskie łączące cechy kilku bogów: świętego byka Apisa-Ozyrysa, Zeusa, Asklepiosa, Plutona i Dionizosa. Kult Serapisa powstał w IV-III wieku p.n.e. w Egipcie, rządzonym przez Ptolemeuszów. Głównymi ośrodkami kultu były Memfis i Aleksandria, a po rozprzestrzenieniu się w świecie hellenistycznym wiele miast Grecji oraz wyspa Delos. Serapis stał się także popularny w starożytnym Rzymie po opanowaniu przez Rzym Egiptu w 30 roku p.n.e. Był panem świata podziemnego, patronem przyrody i sprawcą cudownych uzdrowień, wybawicielem i bogiem sztuki lekarskiej, zapewniał też życie wieczne. Przedstawiano go jako brodatego mężczyznę z koszem do odmierzania zboża na głowie.
Zobacz też: Serapejon.
