Slackware
Z Wikipedii
Slackware | |
Rodzina | Linux |
Aktualna wersja | 11.0, wydana 2 października 2006 |
Pierwsze wydanie | 17 lipca 1993 |
Producent | Patrick Volkerding |
Licencja | GNU General Public License |
Platforma systemowa | x86, S/390 |
Jądro | monolityczne |
Podstawowe środowisko pracy | XFCE |
Oficjalna witryna | slackware.com |
Strona na distrowatch.com | distrowatch.com/slackware |
Typ pakietów | tgz |
Slackware jest najstarszą aktywnie rozwijaną dystrybucją Linuksa. Warto jednak zauważyć, że Debian jest młodszy zaledwie o 31 dni. Pierwsza wersja, 1.00, została wydana 17 lipca 1993 roku przez Patricka Volkerdinga. Oryginalny anons można znaleźć na stronie http://www.slackware.com/announce/1.0.php Wersja ta była oparta o dystrybucję SLS Linux i rozprowadzana jako obrazy dyskietek 3,5 calowych, dostępne przez anonimowy FTP. Slackware obchodził swoje dziesiąte urodziny 17 lutego 2003 roku.
Nazwa "Slackware" pochodzi od słowa "Slack", zdefiniowanego przez Kościół SubGenius.
Slackware prezentuje odmienne podejście niż inne popularne dystrybucje, takie jak Debian, Ubuntu, Red Hat Linux, Gentoo Linux, SuSE czy Mandriva. Najtrafniej można ją określić mianem "uniksowej", ze względu na politykę dostarczania jedynie stabilnych wersji oprogramowania, organizację skryptów startowych w stylu BSD i brak dedykowanych narzędzi konfiguracyjnych GUI, które można znaleźć w innych odmianach Linuksa. Starzy wyjadacze powiadają: "Jeżeli znasz Slackware'a, znasz Linuksa... jeżeli znasz Red Hata, to znasz tylko Red Hata".
Realizacja zarządzania pakietami w Slackware również jest nietypowa, ale zgodna z zasadami minimalizmu i prostoty. Pakiety są to zwykłe archiwa tar spakowane programem gzip zawierające dodatkowe informacje o ich zawartości oraz opcjonalnie skrypt instalacyjny. System ten obsługuje instalację, uaktualnianie i usuwanie pakietów równie prosto, jak w innych dystrybucjach. Nie usiłuje jednak śledzić czy pilnować tego, co określa się mianem zależności (tj. upewnienia się, że system posiada wszystkie biblioteki i programy, których nowy pakiet potrzebuje do prawidłowego działania). Dyskusje o zaletach obsługi bądź ignorowania zależności, choć nie tak zażarte, przypominają odwieczną uniksową "świętą wojnę" o edytory tekstu - vi kontra Emacs. Podejście twórców Slackware do tego problemu wydaje się być w pełni akceptowane przez jego - z reguły zaawansowaną - rzeszę użytkowników, którzy własnoręcznie sprawują pełną kontrolę nad zainstalowanym w systemie oprogramowaniem.
Najnowsza stabilna wersja Slackware oznaczona jest numerem 11.0 (wydana 2 października 2006 roku). Zawiera między innymi:
- środowiska graficzne Xfce 4.2.3.2, KDE 3.5.4
- jądro 2.4.33.3, 2.6.17.13 i 2.6.18
- X Window System X11R6.9.0 wydany przez X.Org
- kompilator GCC 3.4.6
- serwer WWW Apache 1.3.37 z DSO, SSL
- obsługę PCMCIA pcmcia-cs-3.2.8
- języki programowania Perl 5.8.8, Python 2.4.3, PHP 4.4.4, Ruby 1.8.4, Subversion 1.4.0
- przeglądarki internetowe Konqueror 3.5.4, SeaMonkey 1.0.5, Mozilla Firefox 1.5.0.7
- program pocztowy Thunderbird 1.5.0.7
- inne zwyczajowe komponenty.
Istnieje również rozwojowa gałąź dystrybucji - current, której mogą używać miłośnicy najświeższego oprogramowania. Nie poleca się jednak jej stosowania w środowiskach produkcyjnych ze względu na eksperymentalny charakter zamieszczanego w niej oprogramowania.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- po angielsku:
- po polsku:
- serwis informacyjny o Slackware
- Forum użytkowników Slackware Linux
- Instalacja Slackware
- Zbiór porad dla Slackware
- www.slackstuff.net prywatna strona o Slackware