Sojuz TM-5
Z Wikipedii
| Dane misji | |
|---|---|
| Nazwa misji | Sojuz TM-5 |
| Kod wywoławczy | Родни́к (Źródło) |
| Załoga (start) | Anatolij Sołowiow (1), Wiktor Sawinych (1), Aleksandr Panajatow Aleksandrow (1) Bułgaria |
| Dublerzy (start) | Władimir Lachow (3), Aleksandr Sieriebrow (3), Krasimir Stojanow (1) Bułgaria |
| Załoga (lądowanie) | Władimir Lachow (3), Abdul Ahad Mohmand (1) Afganistan |
| Start | 7 czerwca 1988 14:03:13 UTC Bajkonur kompleks 1 |
| Lądowanie | 7 września 1988 00:49:38 UTC 202 km SE od Dżezkazganu |
| Czas trwania misji | 91 d, 10 h, 46 min, 25 s |
| Orbit | ~1475 |
| Parametry lotu | |
| Masa statku | 7000 kg |
| Perygeum | 173 km |
| Apogeum | 241 km |
| Kąt nachylenia orbity | 51,6 ° |
Sojuz TM-5 – radziecka załogowa misja kosmiczna, stanowiąca piątą ekspedycję na stację Mir. Aleksandrow został pierwszym Bułgarem na pokładzie radzieckiej stacji kosmicznej (misja Sojuz 33 nie zdołała zacumować do stacji Salut 6).
Start misji przyspieszono o dwa tygodnie, aby poprawić warunki oświetleniowe dla eksperymentu astronomicznego Rożen. 5 września Władymir Ljachow i Abdul Aahd Mohmand odłączyli się od stacji, odrzucili moduł orbitalny Sojuza i rozpoczęli przygotowania do wejścia w atmosferę nie wiedząc, że komputer pokładowy uruchomił oprogramowanie dokowania dla bułgarskiej misji z czerwca. Nie doszło do odpalenia w wyznaczonym czasie silników hamujących, gdyż podczerwony czujnik horyzontu nie mógł potwierdzić, że statek osiągnął właściwe położenie. Siedem minut po przewidzianym czasie czujnik poinformował o prawidłowym położeniu kapsuły i komputer pokładowy uruchomił silnik, lecz Lachow wyłączył go po 3 sekundach. Drugie odpalenie silnika 3 godziny później trwało tylko 6 sekund. Lachow natychmiast spróbował ręcznie sprowadzić statek z orbity, lecz komputer wyłączył silnik po 60 sekundach. Kosmonauci zostali zmuszeni do pozostania na orbicie przez kolejną dobę w ciasnym pomieszczeniu, z minimalnymi zapasami wody i żywności i bez żadnych instalacji sanitarnych. Nie byli w stanie powrócić na Mir, nawet gdyby posiadali dostateczne zapasy paliwa, gdyż system dokujący odrzucili wraz z modułem orbitalnym. Kapsuła powróciła ostatecznie na ziemię 7 września. Od tej pory moduł orbitalny był odrzucany dopiero po udanym odpaleniu silników hamujących, tak jak to robiono podczas lotów kapsuł drugiej generacji.
| Poprzednia misja Sojuz TM-4 |
Program Sojuz Sojuz TM-5 |
Następna misja Sojuz TM-6 |
