Staatsoper
Z Wikipedii
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.
Wiedeńska Opera Państwowa (Staatsoper) - gmach ten był pierwszym ukończonym budynkiem na Ringu. 25 maja 1869 roku wystawienie opery "Don Giovanni" Mozarta rozpoczęło działalność sceny operowej. Gmach, w stylu neorenesansowym, spotkał się początkowo z nieprzychylną reakcją wiedeńczyków. Podobno fakt ten uznaje się za przyczynę popełnienia samobójstwa przez architektów budynku, Augusta Siccardsburga i Edwarda van der Nülla. Jednakże zniszczenie tego budynku w wyniku bombardowań w 1945 roku uznano za symboliczny cios zadany miastu. 5 listopada 1955 roku wystawienie "Fidelia" Beethovena zainaugurowało powojenną działalność Opery, która zyskała całkowicie nową widownię oraz scenę wyposażoną w najnowocześniejsze rozwiązania techniczne. W gmachu Opery na szczególną uwagę zasługuje:
- Wielka klatka schodowa - wykonana z marmuru, prowadzi na pierwsze piętro; ozdobiona figurami siedmiu sztuk wyzwolonych dłuta Josefs Gassera oraz malarskie alegorie oper i baletu
- foyer Schwinda - ozdobione scenami z różnych utworów operowych, znajduje się tu również popiersie Jana Kiepury
- Sala Herbaciana - zorganizowana na potrzeby Franciszka Józefa I, który wraz z orszakiem zwykł spędzać antrakty w tym urokliwym, ozdobionym jedwabnymi tkaninami z inicjałami cesarza pomieszczeniu
