Stanisław Brukalski
Z Wikipedii
Stanisław Brukalski, urodzony 8 maja 1894 roku, zmarły 21 stycznia 1967, polski architekt, mąż Barbary Brukalskiej-Sokołowskiej.
Studiował na politechnice w Mediolanie i na Politechnice Warszawskiej, od 1926 członek Grupy Praestens. Współtwórca i pierwszy prezes SARP. Brał udział w obronie Warszawy w 1939 roku, jeniec obozu w Woldenbergu. Od roku 1949 profesor Politechniki Warszawskiej. Był jednym z twórców koncepcji budownictwa mieszkaniowego spółdzielczego. Pochowany wraz z żoną na cmentarzu zakładowym w Laskach.
[edytuj] Ważniejsze prace
- kolonie IV, VII, IX WSM na Żoliborzu (z żoną Barbarą) (1927-1932)
- dom na ul. Niegolewskiego 8 (z żoną Barbarą 1927-1928)
- gmach Sztabu Głównego WP przy ul. Rakowieckiej 4a (1936-1938)
- kolonie XI, XII, XIII oraz 2 bloki kolonii IX WSM na Żoliborzu (1945-1960)
- zabudowa ul. Andersa (1953)
- teatr komedia na Żoliborzu (1952-1956)
- projekt odbudowy pałacu Czapskich i jego adaptacji na ASP (1945-1960).
[edytuj] Bibliografia
- Encyklopedia Warszawy, Praca zbiorowa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1975.
