Stanisław Szurlej
Z Wikipedii
Stanisław Szurlej (ur. 1878, zm. 1965) – pułkownik, doktor nauk prawnych, adwokat, obrońca Wincentego Witosa w procesie brzeskim. W latach 1944-1945 naczelny prokurator wojskowy. Znany jako "złotousty".
Absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był członkiem Stronnictwa Narodowego, działał w środowisku kombatanckim, przewodniczył Związkowi Oficerów Rezerwy RP. W 1937 został uhonorowany Złotym Wawrzynem Polskiej Akademii Literatury. Zdobył w okresie międzywojennym sławę jako obrońca w wielu głośnych sprawach, m.in. generała Michała Żymierskiego (1927). Występował też w sprawie zabójstwa Tadeusza Hołówki jako pełnomocnik rodziny zamordowanego.
Po wojnie znalazł się w Londynie, gdzie był współzałożycielem Instytutu im. generała Władysława Sikorskiego. Z małżeństwa z Jadwigą z Ciepielewskich miał córkę Stefanię, zamężną Kossowską, pisarkę.
Aleksander Pik • Edward Gruber • Józef Daniec • Teofil Maresch • Stanisław Szurlej • Kazimierz Słowikowski • Jerzy Węsierski